1920’lerin ekonomik buhran yıllarında geçen CHICAGO, kendisini terk etmekle tehdit eden sevgilisini öldüren Roxie Hart’ın hikayesidir. Mahkum edilmekten kurtulmak için Chicago’nun en ünlü ceza avukatını tutar; işlediği suçu, bugünün tabloid başlıklarına şaşırtıcı derecede benzeyen sansasyonel manşetlerle gizleyerek halkı, medyayı ve rakibesi olan hücre arkadaşı Velma Kelly’yi kandırmayı başarır.
Walter Bobbie tarafından yönetilen, koreografisi Ann Reinking tarafından yapılan CHICAGO’nun set tasarımı John Lee Beatty’ye, kostüm tasarımı William Ivey Long’a, ışık tasarımı Ken Billington’a, ses tasarımı ise Scott Lehrer’e aittir.
Yapımcılığı Barry ve Fran Weissler tarafından üstlenilen CHICAGO, 1996’dan bu yana 24 ülkede 11 dilde farklı prodüksiyonu gerçekleştirilen dünya çapında bir gösteridir. Broadway tarihinde en uzun süredir sahnelenen 6.prodüksiyon olan CHICAGO’nun rekorlara imza atan Londra prodüksiyonu, West End’de en uzun süreyle sahnelenen Amerikan müzikali olma ünvanını da korumaktadır. ABD ve Kanada’da sürekli turnede olan CHICAGO aynı zamanda Avustralya ve İngiltere’de de uluslararası turneye çıkmaktadır.
CHICAGO MÜZİKALİ’NİN ÖYKÜSÜ
CHICAGO müzikali, 1924 yılında Chicago Tribune gazetesi için Beulah Annan ve Belva Gaertner isimli kadın katillerin mahkemelerini izlemek üzere görevlendirilen Maurine Dallas Watkins isimli gazete muhabirinin aynı isimli oyununa dayanmaktadır. Watkins her iki davanın da sansasyonel yönlerine ve bu iki “Jazz bebeği”nin yaşantısına odaklanır.
Roxie Hart karakteri için ilham alınan Beulah Annan, 3 Nisan 1924’te henüz 23 yaşındayken muhasebeciliğini yaptığı Harry Kalstedt’i öldürmekle suçlanır. Chicago Tribune’nun haberine göre, “kendisini taciz etmeye çalışan” bir adamı öldürdüğünü söylemek için kocasına haber vermeden önce “Hula Lou” isimli foxtrot parçasını iki saat boyunca defalarca üst üste çalmıştır. Mahkeme süresince ifadesini defalarca değiştiren Beulah, 25 Mayıs 1924’te “suçsuz” bulunur. Bu süreçte onu yalnız bırakmayan kocasından ise beraatini takiben ayrılır.
Velma Kelly karakteri için ise, bir kabare şarkıcısı olan ve Belle Brown sahne ismini kullanan Belva Gaertner’dan esinlenilmiştir. Belva’nın sevgilisi olan Walter Law isimli adamın cesedi 12 Mart 1924’te Gaertner’in arabasının direksiyonuna yığılmış bir şekilde bulunur. İki polis memuru bir kadının arabaya bindiğini gördükleri ve bir müddet sonra da silah sesleri duyulduğu yönünde ifade verirler. Arabanın içinde bir cin şişesi ve otomatik bir silah ele geçirilir. Belva ise evinde, kanlı giysilerle bulunur. Olay esnasında Law ile arabada oldukları ancak sarhoş olduğu için hiçbir şey hatırlamadığı yönünde ifade verir. Gaertner 6 Haziran 1924’te beraat eder. Gaertner’in avukatı William Scott Stewart ve özellikle Annan’ın avukatı W. W. O'Brien müzikaldeki "Billy Flynn" karakterine ilham vermişlerdir.
Gazeteci Maurine Dallas Watkins’in bu iki davayı anlatan ve sansasyonel ifadelerle dolu yazıları o kadar ilgi toplar ki Watkins daha sonra bu hikayelerden bir oyun yazmaya karar verir. Olumlu eleştiriler alan oyun Broadway’e de taşınır ve 1926’da 172 kez sahnelenir. Cecil B. DeMille 1927’de sessiz film olarak hikayeyi tekrar hayata geçirir. Filmin 1942’de çekilen versiyonunda ise Roxie Hart’ı Ginger Rogers canlandırır.
1960’larda Broadway’in Tony ödüllü aktristlerinden Gwen Verdon oyunu okur ve yönetmen eşi Bob Fosse’tan bunun bir müzikale dönüştürülmesi imkanı olup olmadığını değerlendirmesini ister. Fosse, senaryo haklarını alabilmek için oyunun yazarı olan Watkins’le defalarca görüşür ancak hep olumsuz cevap alır. Watkins’in 1969’daki vefatının ardından mirasçıları oyunun haklarını yapımcı Richard Fryer, Verdon ve Fosse’a satarlar. Martin Scorsese’nin “New York” filmi için yazdıkları ve Frank Sinatra tarafından ölümsüzleştirilen "New York, New York" ile tanınan ve 1966’da yaptıkları “Cabaret” müzikali ile büyük alkış alan John Kander ve Fred Ebb ikilisi müzikalin şarkıları üzerinde çalışmaya başlarlar. Her bir parçayı geleneksel vodvil şarkılarından veya vodvil sanatçılarından birine dayandırarak tasarlarlar. Bu format, gösterinin “adalet”, “şov dünyası” ve “modern toplum” arasında yaptığı karşılaştırmaları belirginleştirir. Ebb ve Fosse müzikalin kitabını da kaleme alırken Fosse aynı zamanda gösterinin yönetmenliğini ve koreografisini de üstlenir.
Orijinal Broadway prodüksiyonu 3 Haziran 1975’te, 46. Cadde Tiyatrosu’nda (46th Street Theatre) başlar ve toplam 936 kez sahnelenir.
