“PERİHAN KOCA
ROPÖRTAJ”
Sevgili Ressam
Perihan Koca ile birlikte yaptığımız bu ropörtaj günü bizler için zenginlik
doluydu , hem sohbet hem konuşma tadında olan bu ropörtaj sonrası ise
Haydarpaşa garında kitap fuarında olan Sanatçı dost sohpetleri ise tad kattı,
İyi ki Sanat var.
Bilmeden bilmek, ne
bildiğimi ben bilmiyorum. Baktığım zaman görebiliyorum.
“Görünmeyen görünür
,olmayan göz çıkarır”
Yani onları köprü
kurup besliyorsun kendinde olanı da açığa çıkartıyor.
P.K Müzik aletlerimi gördün mü?
T.L Evet. Ud’unuzu gördüm.
P.K Daha var.
T.L Evet.
P.K Elektro gitar var.
T.L Vay…
P.K Klasik gitar var, onlar da kızı’mın. Evet, içeride
bağlamamız var.
T.L Harikasınız. Sizinle tanışmak. Bu eserlerin, kitapların,
resimlerin, enstrümanların içinde olmak harika bir şey.
P.K Burada öyle bir dostum var, böyle bir arkadaşım var.
T.L Çok güzel.
P.K Zaman içinde tanıyacaksınız, o dostluk benim için
esastır. O sanatın güzelliği, mesela geçtin yolun düştü bir şey oldu.
T.L Evet. Ne kadar özel.
P.K Evet. Perihan ablam’ a bir şey sorayım, bir sorayım. Ya da
karşılaşmalar oluyor bazen.
T.L Evet.
P.K Hüsnü hoca’ nın ( Hüsnü Üstün) kulakları çınlasın. O çok
der ya; Perihan bak şimdi, nasıl vesile oldun. Tanıştık..
T.L Evet.
P.K Karşılaştın bir şey oldu. Onun için her zaman !! Sanat’ta
çoğalmak diyorum!
T.L Ne kadar haklısınız.
P.K Onun için! Bunun duygusu bir başka.
T.L Hep beraber söylüyorlar. İşin durumu neticesiyle; insan zaman
zaman çelişkili düşüncelerle karşılaşır. Birlik, Beraberlik, Kardeşlik, Hoşgörü,
Sevgi, Saygı.
P.K Hiç olmaz.
T.L Kopmamak.
Hatta konuşurlar. Ama her şey’ in ne kadar lafta kaldığını
görürüm.
Yalnız; Dostluk, Sevgi, Saygı, Hoşgörü, Birlik, Beraberlik
duygusu’ nu; İnsan’ ın benimseyebilmesi ve bunu taşıyabilmesi ne kadar değer
gören bir durumdur.
Ayrıca bunu yürütebilmesi için gerekli olan uğraşları ayrı
tabi ki…
P.K Peki uygulamasına ne demeli?
T.L Bunu uygulayabilmesi için gerçekten bir uğraş gerekiyor,
Bunu hayatımda hep gördüm. Telefon görüşmeleri, randevuları,
iletişimi, söylediğin sözün arkasında durma, takip edip neticelendirme.
P.K Takip edip arkasında durması. Daha dün konuştuk değil mi
? (Sevgili Yaşar Sütçü’ ye bakılır ve hafif bir gülümseme ile söylenir)
T.L Birden fazla sorumluluk gerekiyor. İnsan olunca işin
içinden çıkmak daha bir zorlaşıyor. Hatta çıkamıyor. Bazen çok zor. Bazılarımız
için ise her zaman!!
Kolaylıkla olması dileği ile…
P.K Daha dün hatta birde bugün. Bak ne söylemek ister! Hüsnü
hoca’ nın selamları var, İşte dün aradı. Yaşar bey ile konuştuk. İşte bu müzik
camiasında müzikten soğumam ama insanlardan soğudum. Ben bu yıl içinde belki koro
çalışmasına; belki giderim; belki hiç gitmem. Artık bırakabilirim sıkıldım artık
dedim. Yani bu kadar! Ne kadar üzücü ki anlaşmalı mı insanlar? Sürekli yanar
döner; sürekli olarak ,yüze başka, arkadan başka.
T.L Evet
P.K Farklı yuvalanmalar var yani.
T.L Evet işte! İletişimler de, ilişkiler de çok dengeli ve
hassas olmak gerektiğini, yaşım geçtikçe daha da anlamaya, kavramaya,
benimsemeye başladım. Çok dikkate değer bir şey.
P.K Çok.
T.L Kime ne söylüyorsunuz? Kime ne hissettiriyorsunuz?
Söylediğin tarafta; karşı taraf nasıl algılıyor. Bunların hepsini öğrenmek
gerekiyor.
Ayrıca anlamanız ve uygulamanız.
P.K Bunları nasıl algılıyor? Nasıl yansıtıyor? Nereye ulaştırmış?
T.L Beklentiler neler? Çok özel şey bunlar.
P.K Çok.
T.L Yani durumu gereği, çok hassas konular.
P.K Müthiş! Müthiş! Müthiş! Yani.
T.L Verdiğiniz selamın bile ne kadar büyük manası olurken.
(Fala bakılır).Burada da bana bir adam çıktı.
P.K Aa… faldan anlıyor musun?
T,L Faldan anlıyorum. Sanat’tır o görsellerde sonuçta
izlenip algı yaratılabiliyor.(Güleriz)
P.K Bilsem kapatırdım. Gene kapatırım. Hadi kurtardın (Gülüşmeler)
Yaşar Kaba : Bir şey demiyorum. Şimdi bak geldi! Aramaya
gerek yok.
P.K Ud dersi için Hüsnü Üstün hoca teşvik etti.
T.L Bana kızımın ailesinden miras kalmıştı. Halası rahmetli
olunca udu bana verdiler.
T.L Çok güzel.
P.K Geçen gün kaybettik Ayşe Can’ın halasını.
O da” Üsküdar musiki Cemiyeti’ne” giderdi. Şiir yazıyor. Bana
emanet ettiler, şiirlerinin hepsi bendedir. Gerçek söylüyorum! Şiirleri var! İleride
düzenleyeceğim.
İşte! Hüsnü hoca ben ders veririm dedi. Sanırım bir ders
falan verdi. Bir türlü olmadı.
Ondan sonra; zaman geçti niyetiyle; o oldu, bu oldu; baktık yarım
kaldı.
Ders verirken başkasına da gitmemi istemedi. Biliyorsun! O
konuda başkasına da gidemedim, yarım kaldı işte! Müzik çalışmalarıma Tezcan’ın(Tezcan
Feyyaz Günday) orada başladım.
O da işte; çalışmaydı, oydu, buydu derken, pek verimli
geçmedi.
Belki onun dışında, farklı bir çalışmaya giderim. Bağlamaya da
eş zamanlı başlamıştım. Hüsnü bey, öyle dediğinde bağlamayı da bıraktım zaten. Gitmiyordu!
Zaman yetmiyordu! Yarım kalan ukdelerim onlar.
T.L Ah! Evet benim bir duyumum aklıma gelmişken söylemek
isterim.
Benim duyumuma; hayalime, duyguma, düşünceme, bilgime, hep
bu halde; fikrime gelirler.
Ayrıca da yapmak istediklerim gelir. Bunlar hiç durmak
bilmez. Onu yapayım! Perihan Hanım’a röportaj yapsak, işte yaşar bey ile bu
proje de yer alsak, hep gelir bu düşünce akışı.
Bunlar olsun veya olmasın ben hep yazmaktayım. Ayrıca da
hayal yazılarım vardır; onları Tıkır tıkır yazarım, bir gün gelir ki; Özel
gerçeklikler ve öncelikler haricinde, hemen bakarım yazdıklarıma yani oraya;(Not
defteri gösterilir)en önce hangisi yapılması gerekiyor! Tık yaparım.
P.K Tabi. Çok güzel
T.L Beni sonsuz ve yalnız bir düşünce; geceleri uyandırıyor “Fikret
Kızılok’un” söylediği gibi gecelerim uyandırır beni diyor ya !!
P.K Çok Güzel.
T.L Hayallerimden uyandıran sözler.
P.K Çok güzel.
T.L Hemen uyandırır beni. Gecelere yazarım onu ben.
P.K Gerçek üretenler zaten geceden. Ben kendimden bilirim. Gece
kuşu işte, yarasa.
T.L Evet.
P.K Gece işte, gece.
T.L Çok hızlı girdi düşünceler. İnanılmaz! Hızlı bir akış
ile giriyor, sürüyor, gidiyor.
P.K Şimdi en çok kendinle yalnız kalıyorsun baş başa ’sın.
T.L Ya o zaman; siz bunu sormak istiyor iken;
Ben ilk sorumu sorarım.
T.L Gecelerin Dünyası ile sizin resimlerinizin ilişkisi
nedir?
P.K Geceleri kendinle baş başa kalmış olup ayrıca da kendimle
baş başa kaldığımda. İçsel yolculuğumu seyahate çıkıyorum ama ; kendi kontrolüm
dışında olan bir şey kendiliğinden açılan bir yol ve yine o yolda karşılaştığım
renkler, figürler ve her neyse resimlere de yansıyan o. Kurgusuz, plansız,
programsız ortaya çıkar. Resimlerim de öyle şiirde de öyle.
T.L Sanatçılar için en verimli alanlar, yani siz sanatçılar
için geceler olmalı değil mi?
P.K Bütün doğuşları gece yaşıyorum, gündüz çok nadir. Şiir de
doğuş yaşayabiliyorum. Sabah kalktığımda, kahvemi içtim arınmışlık bir yandan,
telefonla kimseyle temasım yok ve o gecenin şekli devam ediyor. Sükunet ’ i
bazen, sabahları ise şiir de doğuş yaşayabiliyorum, asıl doğuşlarım geceleri
oluyor.
T.L Perihan hocam; İlham aldığınız dışarıdaki kaynaklar
nelerdir?
P.K İlham olarak... Böyle öykündüğüm ve böyle aldığım diyemeyeceğim;
Açıkçası hani öyle tespit ettiğim bir şey yok, çünkü onlar tamamen gün içinde, yaşadıkça
süzülüp gelen haller, hani içeride falan farkına vararak veya varmadan süzülüp
birikiyor. Hani diyorum ki sandığım da birikiyor, sandıkta biriken şey, Hani gece
yol bulup çıkıyorsa. İşte tamda o çıkıyor zaten.
T.L Yani beslendiğiniz alanlar aslında nelerdir?
P.K Gözümün gördüğü.
T.L Gözünüzün gördüğü mü?
P.K Benim için ruhumun dokunduğu, ama farkına vararak ama
farkına varmadan olan her şey.
T.L Gündüzler ile ilişkiniz nasıldır?
P.K Gündüzler ile ilişkim, insan içine çıkmayı da çok
seviyorum tabi ki, Her şeyi insanları, doğayı.
İnsan içine çıktığım zaman aralarında mümkün olduğunca kısa
kalmayı seviyorum, uzun kalamıyorum nedeni ise beni yoruyor.
T.L Ne yoruyor?
Çünkü onların hislerini, kederlerini, sevinçlerini, kısaca her
şeyini görüp yaşayabiliyorum.
T.L Yakından da hissediyorsunuz tabi.
P.K Hissediyorum bu da beni yoruyor tabi. Kendim yaşamış
kadar beslediği kadar da yoruyor.
T.L Zaten resimlerinizin içeriğine bakıldığında da doğa ile
olan iç içe olmak kavramı, keskin hatlarla belirgin bir şekilde hatta ve hatta çarpıcı
bir şekilde belli.
P.K İç içe zaten hepsi.
T.L Peki bu çarpıcılığı bilerek mi kullanıyorsunuz?
P.K O benim elimde değil.
T.L Keskin ve çarpıcı olanı ön plana atıyorsunuz.
Kadın objesinin ve çıplaklığının seçim’ i ve bir Şahin’in
belirginliği.
T.L Karmaşık olan lacivert ve siyah rengin bulanıklığı. Bunlar
nasıl çıkıyor?
P.K Hiç bilmiyorum. Planlamadan çıkıyor. Onlar bile
kendiliğinden. Hani o renkler, kendiliğinden bir araya geliyor, figürler, o
dokunuşlar, hepsi kendiliğinden geliyor. Mesela ertesi gün olduğun da, şurada
bir doğuş var burada ise ayrıca bir doğuş.
Bu resimde ne yapıyorum? Gündüzleri çalışma sistemim de ise gece
doğdu yattım, gündüz kalktım. Bakıyorum ne yapmışım? Ve ben resme ne diyorum?
Bir böyle bakıyorum birde böyle bakıyorum.
T.L Bütün
açıları kontrol ediyorsunuz. İşte tam da böyle kontrol ediyorsunuz.(Resimler
gösterilir)
P.K Nedir? Diyorum. Orada olan şey nedir? Bana ne anlattı? Hani
nasıl doğduğun? Bebeğe doğmadan değil ama doğduktan sonra bütünleştiriyorsun ya
onun gibi.
Gündüz sadece işçiliğini yapıyorum sonrasında ise ince
eliyorum. İşçiliğine bakıyorum, nedir o ya burada adam var ama adamın bacağının
böyle olması lazım adamdır bu işte işçilik.
T.L Evet tabi, Perihan hocam.
P.K Gündüz işçilik yapıyorum veya yazı yazıyorum. Ertesi gün
imla hatalarına falan bakarsın hani işçiliğini yaparsın. Resimlerim de de öyle
şiirlerim de de. Öyledir, gündüz işçiliğini yaparım gündüz ile ilişkimdir o. Gece
o doğuşta ise emek kısmını yaparım.
T.L Hangi duygular sizin için ön plandadır? İnsani
duygulardan bahsedersek; resmimizi yaparken sevinç, öfke, mutluluk, keyif, haz
gibi duygular var mıdır?
P.K Mutluluklar alt yapıdadır; hani gizli olan, bir kere o
sandıkta sevinç ve sevgi olmalı. Sevgisizlik içeren hiçbir şey bana göre değil!
Birincisi sevgi olacak! Fakat bu duyguları çabuk tetikleyip açığa çıkaran şey
daha çok hüzündür, hiç tanımadığım sokakta ki bir insanın kirpiğinde gördüğüm
hüzün gözüyle bile sesiyle bile kendi bile farkında değil hüzün hele hele
kendim yaşamışsam zaten.
T.L Hayatın İstanbul’un hangi semtleri bu konuda sizi zengin
eder?
P.K İnsan faktörünün olduğu her yerde her şey var. Semt
olarak inan hiç bilmiyorum insanın olduğu her yerde çünkü ;insanlar gittiği
yeri burası ile gidiyor burası ile geliyor.
T.L Kalbiyle ve zihniyle gidiyor.
P.K Evet, Dolayısıyla gittiği her yerde o enerjiyi
hissedebiliyorsun.
T.L Bize hem Perihan Koca’dan hem de Ressam Perihan Koca’dan
bahsedebilir misiniz? Sizce ikisinin ayrımı nedir?
P.K İkisinin birleştiği önemli unsur aynı aslında. İnsan
esaslı yaratanı seviyorum. Yaratanın yarattığı her şeyi çok seviyorum. Yeter ki
onları görebilmeyi, hissedebilme yeteneğim olsun, Perihan bu hislerle yoğrulmuş
birisi. Ressam olan “Perihan” ise onları icraya dönüştüren birisi. Aralarındaki
tek fark sadece bu, biri hissiyat biri uyguluyor icraata dönüştürüyor.
T.L Birçok kimliği, kişiliği de artık bir arada tutuyorsunuz.
Bu arada bu konusu aklıma gelmişken sormak isterim. Şimdi bu gibi durumlarda genç
sanatçılar psikolojisini nasıl korumalı? Çünkü üretken’
lik içinde, birçok kimliği kişiliği içerisinde barındıracak ayrıca birçok duyguyu da hüzün’ ü ve sevgiyi
de içerisinde tutacak. Nasıl olmalı?
P.K Doğru.
T.L Bunu dengelemek için sizce ne yapmalılar?
P.K Kendileri gibi olmalılar. İkincisi
eğilip bükülmeliler. Kendi duygusuna sahip çıkmalılar. Eğer ki sanatçı yaptığı
sanat alanı müzik , resim , edebiyat ve adı her neyse hangi ne alan olursa
olsun, o anda hüzünlü birisiyse hüznüne sahip çıkmalı, O an ayıp oluyor; bana ne diyecekler? Bana böyle diyecekler yok böyle, Sahip
çıkacak onu işleyecek arkasında duracak. Hiç bir zaman hiç bir şey karşısında
en yücesinden en yenisine varıncaya kadar hiç bir sanatçı hiç bir sanatçı
karşısında eğilmez, Saygı duyar haddimizi biliriz, eğilmemesi lazım ki ,kendi
kimliğini kemikleşinceye kadar güzel oluştursun, bugün bir yere eğilir yarın
daha büyük bir yere eğilmesi gerekir. Gerek yok tamah etmemesi lazım!
T.L Çok güzel. İcra ettiğiniz kaç resim vardır hocam?
P.K Resim adedi olarak inan bakmıyorum! Deftere bakmam lazım
oda 70-80 civarı olması gerekiyor.
T.L Sanat yaşamınız kaç sene oldu? Tabi sizi araştırmak
isteyen, bilmek isteyen birileri vardır elbet.
P.K Çok eski değil! Sanat
yaşamımı toplasan 4 yıl aşağı yukarı falan var, onun öncesini de reddetmiyorum
tabi ki. Hepimizin bir ölçüsüdür, İlkokul, ortaokul yaşamında ben şiir
yazıyordum. Şiirlerim aslında daha eskidir, Zaman zaman duraklama dönemlerine
girmişliğim var. Ama gün ışığına edebiyat dönemine çıkartmışlığım var. Günlük
yaşam eş dost’ a çıkarmam. Kaç yılların’ daydı ? 90- 99 sanırım bir dergide
makale şiirlerimi gün ışığına çıkarttım 2 dergi sonra geri çektim. Yok dedim
bana göre değil ara ara gün ışığına çıkarmışlığım var. Ben çalışma dönemi
geçirdim oradan emekli oldum. Kamu sektöründen işte o dönemde de kitap evleri
resim galerileri, onlar benim alanımdı zaten, gezi alanımdı alt yapıyı
beslediğim biriktirdiğim icraya dönüştürdüğüm 4 yıl.
T.L Şimdi ayrıca şiirle enstrümanlarla , müzikle
ilgileniyorsunuz değil mi ?
P.K Evet.
T.L Tabi bir çok sanat çevrenizde var müzisyen çevrenizde
var değil mi ?
P.K Var evet.
T.L Besleniyorsunuz. Haliyle ilişkiler iletişimler
içerisindesiniz doğru mu ?
P.K Onlarda da Tayfun inan haliyle seçici olmak gerekiyor
değil mi ? Yani kimyamı bozuyor, mesela çok laf, çok dedikodu daha demin senin
tanımladığın tanıklıklar, Kesinlikle onlar benim kimyamı bozuyor. Önce sanat
konuşulmalı, önce sanat konuşulsun ki; sanat estetiği ile insanlar birbirinin
ruhuna dokunsun.
Estetik olsun ve o estetik yok olmasın.
T.L Tabi bu sizin hassasiyetiniz. Tabir eğer caiz ise bu
derin düşünüşünüze haliyle hassasiyet inse ayrıntıları gözlemleyişiniz, yıpranmalara
haliyle sebebiyet verir.
P.K Çok, tabi.
T.L Bunun da korumanın yöntemini haliyle söylediniz.
Günlük yaşamınızda stabil neler yapıyorsunuz ? Film izlemek,
tiyatroya gitmek, benzeri şeyler?
P.K Günlük yaşamımda çok uzun bir boşluk kalmıyor. Ama sevdiğim
şeyler mesela beste denemeleri yapıyorum. Kitap okumayı çok seviyorum. Bahsettiğimiz
gibi makaleler, hani böyle ne denir? Garip gelecek ama sana; gece doğuş olur
gündüzleri de diyelim bir yere gittim; iki saat uzak kaldım, Şiirlerimin gözlerine
böyle dokunurum onları öperim. Hepsini baştan aşağı, o an sıra hangisindeyse
onu okurum. Gündüzleri faaliyetlerim, veya mümkün olduğu kadar dostların faaliyetleri
var diyelim. Yanlarında olmaya çalışıyorum yardımcı olmaya spora çok eskisi
kadar vakit ayıramıyorum. Bir dönem spora gittim ,tenis çok severdim ,bisiklet
çok severdim, birde Latin danslarına da çok giderdim. Bir süredir onlara maalesef
zaman ayıramıyorum.
T.L Sergileriniz olacak mı? Ya da bunun gibi bir
etkinlikleriniz var mı işte bu şubatta solo sergim vardı; bitti, iki karma
sergi arka arkaya oldu, iki gün önce de karma sergim bitti, artık yaz dönemine
girdik.
T.L Haziran , Mayıs?
P.K Mayıs ayında finali yapmış olduk. Bu yıl sonuna doğru
tekrardan bir kişisel sergim olacağına emin değilim açıkçası, yani normalde bir
tane olması daha oturaklı.
T.L Peki kendinizi inzivaya çekecek misiniz?
P.K Çekeceğim bekliyorum.
Bu haziran’ın ilk haftasından sonra. İnziva; tatile gitme şeklinde değildir. O
tamamen kendimle baş başa kalıştır.
T.L Evet kendinizle tamamen baş başa…
P.K Mümkün olduğunca görüşmeleri azaltıp, o yolculuğuma artık
çıkmak istiyorum!
T.L Sizin verimli olduğunuz dönemler ne zamandır? Hangi
mevsimdir?
P.K Mevsim çok büyük etken değil.
T.L Gün sene zaman ya da benzeri şeyler.
P.K Hiç birisi etken değil! Sadece geceleri evet !
T.L Aa.
P.K Mevsim yok! Geceleri mevsimi, kendi içimde yaşıyorum.
T.L Çalışmalarınızı yaparken, müzik dinleyerek verim alıyor
musunuz?
P.K Hayır.
T.L Tamamen yalnız, tamamen doğal.
P.K Çalışırken hatta onu abartalım, iğne düşse iğnenin
sesini duyarsın. O kadar stabil bir ses. Sessizlik vardır. Çünkü bağlantı
kuruyor gibi çalışıyorum.
T.L Çok güzel, harikasınız .
P.K Öyleyim! Bende mevsimlerin
onun için bir anlamı yoktur. Farkındalığım yoktur. Farkına varmadan varsa
bilemem! Ama zaten içimde, bende 4 mevsimi yaşamış olurum, kendi kendime icat
ediyorum, 5.mevsimimi kuruyorum 5.mevsimim benim; o içinde yaşadığım 4 mevsim
diyelim, bu yolculuktaki ortaya konan şeyler ve o karşılaştıklarım, benim
5.mevsimim aslında! 5.mevsimimi yaratmış oluyorum.
T.L Hani böyle ruhani boyutta veya maneviyat boyutunda, sanki
bir görev biçimi gibi düşündüğünüz oldu mu?
P.K Evet mistik boyut’
ta onu yaratan herkese yaradan veriyor. Bana da böyle bir vazife bahşetmiş. Yeter
ki onun ; o sanatının dışında beni almasın. Benim üzerimden donatılarını almasın.
Bana verdiği bu
vazifeyi, çalışarak yerine getirebileyim. Bu da hizmet çünkü.
Herhalde mümkün olduğunca onun yaptığını iyi muhafaza edip; üstüne
eklemeye çalışarak çoğalmam lazım.
T.L Eğitim veriyor musunuz?
P.K Eğitim çok kısa bir dönem verdim. İçinde üniversite
öğrencileri yeğenim de vardı, buradaydı fakat benim ev atölye oldukça çok
verimli olmuyor. Geçen yıldı galiba, çok kısa bir dönem evde hocayla birlikte. Erol
hoca’nın atölyesinde ders verdik.
T.L Erol hoca kimdi Perihan hanım?
P.K “Erol Deneç”. Fantastik resim alanında sadece ülkemiz
değil dünyanın önde gelen sanatçılarından birisidir. Ona da gideriz bir gün
beraber.
T.L Evet. Tabi ki
P.K İstersen gideriz. Hem salacakta evi var. Hem de moda da
atölyesi var ayarlarız bir gün. Haberleşiriz.
T.L Erol bey? (Hatırlamaya çalışıyoruz )
P.K Saçları beyaz olan. Muhakkak bilirsin.
T.L Üsküdar salacaktı sanırım.
P.K Evet , evet Üsküdar salacak.
T.L Kız kulesinin yukarısı, sanırım evine gittik.
P.K Tamam tanıyorsun.
T.L Bıyıklar beyaz, saçlar beyaz, keman çalıyor.
P.K Keman çalıyor evet.
T.L Uğur bey tamam (Hatırlanır, Uğur Cuci hoca vesilesi ile
olduğu)
P.K Evet,evet gittim.
P.K Onunla biz mesela “Türk sanatçılar” diye bir grup kurduk.
O sayfada hani oda yönetmen. Çalışmalarını ben yürütmüş oluyorum. Yürüttüğümüz
bu alandaki sanat çalışmalarına, birde böyle hizmetimiz var.
T.L Çok harika uğraşlar.
P.K Kitap paylaşımı, kitap çıkartmaya başlayacağız.
T.L Ne kadar değerli.
P.K Hani grup, birlik, beraberlik dedik ya! O duyguyla, o
ruhla. Amaç önce Sanat’a hizmet sonra sanatçıları bir araya getirmek. İyileri
ile ilham verip içlerinde ki geridekilere biraz örnek teşkil etsin diye.
T.L Dünya Sanatçıları ile ilgili ne söylersiniz?
Resim sanatçıları ile ilgili sizi etkileyen ayrıca heyecan
duyduğunuz kişiler kimler?
P.K “Salvador Dali”
diğeri de “Gustav Klimt” . Resmini müzede görmüştüm. Onun beni tetikleyen ve o
ilk kıvılcımı çakan bir resmi var. Hakikaten çok önde gelen sanatçılar var. Bakıp
ta şunun gibi yapabilsem dediğim değil! Bendeki duygu sadece o güzelliği görmek,
gördüğünde kendim yapmış kadar mutlu olurum. Heyecan hissederim. Hissetme dediğim
öykünme gibi bir şey. Nasıl benim adım farklı , tenim farklı ,kendi tenimde
kendi acımı farklı hissediyorsam; başkalarının acısının sadece olabilirliğini
hissedebilirim. Duygusunu bilebilirim ama gerçeği kendisi hissediyor. Benimde
sanatım da kendime göre bir tavrım var. Üslubum var dolayısıyla diğer geri
kalanın hepsini görüp takdir edebilirim. Ama onun da böyle falan deyip içimden
duygusu geçmez.
Ben zaten mükemmelim.
T.L Çocukluğunuzdan biraz bahsedebilir miyiz ?
P.K Çocukluğumu çok uzun uzun hatırlamıyorum aslında. İşte
karşıda (Avrupa yakası) doğmuşum ben. İlkokul aşamasın da Ankara’ya geçmişiz. Babam
“Ankara” da idi. İşte emekli oldu. “Ankara” da yaklaşık 3.5 yıl kadar kalıp
oradan İstanbul’a. Çocukluğum çok özgürdü, kız çocuklarıyla kısmen erkek
çocuklarıyla kısmen arkadaşlık kurardım. Daha çok orada kendi içsel
yaratıcılığım ile başladım. Oyunlar oynardım. Çok kardeştik, kardeşler arasında
bir araya geldiğimizde bile bir süre aralarında kalıp; Kendi yalnızlığıma çekilirdim,
kendi kendime bir şeyler üretmeye çalışırdım.
T.L Kendi üretkenliğinizin tohumları orada değil mi?
P.K Yani hiçbir şey yapmasam bebek yapardım, kız çocuğu
bebek değil de! Onlara ne yapılabilir? Gibi düşüncelerim vardı. Bebek giysisi,
ayağımıza giydiğimiz çorap var ya? Orasını burasını keserdim, bebeklere elbise
yapardım. İşte böyle şeyler yapardım.
T.L Yani işte baktığımız da. Mesela süreç içerisinde insan
arar ya gerek sanatta olsun gerek psikolojide olsun veya yetişkinlik çağında
olsun, Dönüş yapmak ister çocukluğuna ve çocukluğundaki verimli alanların
çalışmalarına, sonra bu verimli dönemlerine yansır.
Sizin öyle hissiyatlarınız oluyor muydu ?
P.K Yok yok. Her gün kendi içimde o kadar güzel yaşadım ki! Hiçbir dönemim de, yalnız şu yaşımda olsam
dönemime dönsem gibi bir düşünce yoktur! Çektiğim acı.. Tabi ki insan’ız
ıstıraplarda yaşadık, güzelliklerde yaşadık.O günlere dönsem dediğim hiçbir an
yok. İyi ki de olmuş dediğim gibi.Tam tersi, olmasaydı, şimdiki ben olmazdım
diyorum. O yüzden geri dönmek istemem. Zaten olamam!
T.L Resim Sanat’ının sizce insanlara topluma , gençlere
faydası neler oluyor?
P.K Resim zaten kopya resim olmadıkça; kopya resim nedir? Yapılabilirliği
göstermektir, her an gerçek anlamda üretkenliğini, yaratıcılığını sanatın küçük
alanında , yani yapılan bir şeyin tekrarıdır. O’nun çok bir faydası yok!En fazla; o sanat ile boş
gezeceğine sanat’la iştikal ediyor. İyidir ,yalnız büyük bir kazanım sağlaması
gerçek anlamdaki yaratıcılığını etkiler mi ? İşte sen dedin ya! Hayal gücü diye
o hayal gücünü devreye sokup yeteneği ile birleştirip yaratıcılığını ortaya
koyan gerçek resim sanatçısının resim sanatına faydası var. İnsanlar bakarken
görmeyi öğreniyorlar. Benim en çok vurguladığım şey görülmeyeni görmektir. Görünmeyenin
arkasında da görünmeyen şeyler var çünkü. Aynı zamanda onun için detaycı bir
ressamımdır, Asıl detayda gizli bütün bu güzellikler.
T.L En son gösterdiğiniz oluşum sürecinde olan bu resim’ e
dikkatli bakıldığında bu karışıklığın özü asıl şimdi ortaya çıkmaya başlıyor. Aslında
baktıkça ve siz düşünsel olarak kurcaladıkça, farkedilebilir belki.
P.K Ben ona dokundukça o kendini rahat bırakıyor. Pişiriyor,
pişer sen istersen.
T.L Başka ekleyecekleriniz neler olur? Perihan hocam.
P.K Sanat’ ın bu
güzelliğini herkes hakikaten anlamalı. Sanat
benim için güzelliktir , güzellik tarifi halk tabiri ile şekilsel olan, kadında
yada erkekteki fiziki güzellik değil! İfade ettiğim fiziksel bir güzellik değil!
ruhsal güzelliktir. “Sanat” zaten güzelliktir, insanların o güzelliğinin
farkına varıp etrafında toplaşması ruhunun güzelliğidir.O ise apayrı bir
sanattır. Ekleyeceğim o ki o sanatın o güzelliğinden uzak kalmayalım. Sanatın
etrafında ifade oturtulacak. “Sanat” sadece tabi ki sınırlı değil; genel olarak
sanatı ve sanatçının etrafında olunduğu sürece, başkaldırılar her zaman yüksek
olacak. Herkes birey olduğunun farkında olacak! Sürü psikolojisinden çıkacak. Hem
ilerlememiz için hem de daha ileri çağlara kendimizi taşıyabilmemiz için
kendimizi geçmişe adamak ve sahip olduğumuz bilincin uyanması için sanatın
gerçekten, yaşaması lazım!
T.L Şimdi biz zaten şimdi röportajımıza, sohbet tadında, an
tadında böyle soruları sıraya koymadan karışık bir şekilde konuşuyoruz.
P.K Güzeli anda gelişen zaten.
T.L Anda gelişen güzelin toplumdaki yerini zaten görüyoruz. O
halde düşünmeden konuşayım. Bir sıraya koymak isteseydik hayatı nasıl bir
sıralama olurdu sizce?
P.K İrademizin içinde olmazdı ki o zaten. Hiç bir şey
doğmadan büyümeyeceğine göre büyümeden de belli bir ergenliğe olgunlaşmaya
erişmeyecek. Ve belli bir olgunluğa eriştikten sonrada yok olmayacağına göre,
demek önce doğacağız büyüyeceğiz büyürken ; yaşayacağız, göreceğiz olgunlaşacağız, üretip ortaya koyacağız , sonra
veda edeceğiz bu dünyaya.
T:L Böyle.
P.K Sıraya koyabiliriz; hem yaşamsaldır, hem kültürel, hem
sanatsaldır, doğmadan zaten olunmaz.
T. L Yani olmamız gerektiği sürece, doğal olarak yaşamamız.
P.K Evet o döngü her doğuşun, her insanın, nasıl diyoruz? Her
kitap, her doğuş aslında bir yaşam doğuş olmadan zaten yaşam olmaz. Yaşam var
evet tamam. Evren yaşıyor da bireye indiriyoruz onu Diyoruz koca bir alem, alem
içinde sen, ben, biz, bir alemiz aslında. Bir dünya insanıyız. Bizimde kendi
içimizde bir dünyamız var! O yüzden alem içinde alemiz o tür şeyler iç içe.
T.L Dünyada birçok olumsuz ifade doğru olmayan fiiliyatlar
süre geliyor. Ve sürdürülüyor, zaten çok yansıyor. Türkiyeye’de, Dünyaya’da çok
yansıdı.Bunlar hakkında söyleyecekleriniz neler olabilir?
P.K Sanatı yine evrensel dil kurtaracak. Çünkü sanatın o
dilini bilmez ise aynı dili bilmen gerekmiyor. Aynı kültürde olman, aynı
toplumda olman aynı toprakta olman gerekmiyor ki zaten sanat evrensel. Bir
müziği dinlediğinizde tercümesini yaptığınızda bu nedir? Diyor muyuz? Hayır! Sadece
senin ruhuna, duyguna dokunan.
Bu duruma bakıyorsun! Sende bu hangi duyguyu tetikliyor? Veya
bir resim’e baktığında kim yapmış ona göre bakmıyorsun ki! Ya ben İngilizce
bilmiyorum! İngiliz’in resmine bakmam demiyorsun! En fazla yazının dilinde dil
kısıtlayıcı olabilir! Ama Sanat’ın diğer alanlarında kısıtlayıcı değil,
evrensel dil olduğu için sanat her zaman birleştiricidir. Ortak çözüm “Sanat”
çünkü barışı da beraberinde getiriyor uyanışı da beraberinde getiriyor.
T.L Çok güzel! ben enerjiniz için size çok teşekkür ediyorum.
P.K Teşekkür ediyorum.
T.L Zaten
ben şimdi kayıt etme süreme devam edeceğim. Yani eklemek istedikleriniz
söylemek istedikleriniz; olursa diye.( Sohbetimiz başlar)
T.L 23 Mayıs gazetesinde İstanbul Flash’ta.
P.K Burada var bi ropörtaj evet
T.L Var evet en arka sayfada.
P.K Burada da
T.L Bir yıldız yükseliyor
P.K Evet tanımlamak gereken bir şey olduğunda.
Yaşar Kaba :O iyi bir ropörtaj.
T.L Evet
P.K Oradan da alıntı yapabilirsin ilave yapabilirsin.
Yaşar sütçü: Makaleleri ayrıca var. Onların da bunlarla
ilgili kaydı var.
T.L Bir de burada ilk sayfa da yazımız var “Görünmeyen
görünür ,olmayan göz çıkarır” adı altında.
P.K Evet bu işte! O deminki sorunun Türkiye’ye indirgenmiş
hali.
Yaşar Kaba: Diğer makalelere de “İstanbul Flash” web sitesi
sayfasından alt alta görebilirsiniz
T.L Görebiliyoruz.
T.L “İstanbul Flash” gazetesine ait makaleniz varsa ben Blog
sayfamda bir de internet sitesinde yayınlayabilirim. Baktım İstanbul’un adına
yapılan bir gazete.
P.K Yaşar bey yazarlıkta beni özgür bırakıyor. Hani konuştuğumuz
gibi anda gelişen dedik ya; doğru ve doğuşla birlikte ne zaman gelirse; o zaman.
Yaşar Kaba : Bayağı olmuş bu makaleler
T.L Bu bilgiyi de aldığımız iyi oldu. Bazen hiç ropörtaj da
çıkmayan bilgiler ummadık sohbet anında dökülüyor ve çıkıyor.
P.K Doğru.
T.L O yüzden ben ropörtajların “Hüsnü Üstün” hocamla arabaya
doğru yol aldık, Hocam dedim ud’unuzu verin lütfen dedim eşlik edeyim size
(gülüşmeler) Oo Tayfun’cuğum dedi ben seni çok sevdim. Dedim gidiyoruz. Sonrasında
ise konuşmaya devam ediyoruz. Hemen bir konu açıldı ,işte eski çocukluğundan,
performanslarından, konserlerinden. Devam ediyoruz hocam dedim açtım kaydı onları
da ekledim.
P.K Böyle çok direkt soruldu. Sorudan uzaklaşıp, kendi anını
paylaşmak. Gelişen neyse onu.
Onda da o var. İşte o yüzden biz birbirimizi çok iyi
anlıyoruz
T.L Ya asıl zenginlik, en ılıman ortam mı diyeyim? en böyle
boşluk ortam da mı? Zenginlik denen
olgu.
P.K Doğal ortamda samimiyet çıkıyor o zaman. Samimiyetle
gelişen her şey diyebiliriz.
T.L Tabi.
P.K Sevgi ve samimiyet olacak öbür türlüsüne ne denir? Yazı
diliyle bu, tut ki zaten sizin tabiatınız böyle olmasa; hadi yani Yaşar bey’in
de odur mesela. Özgür bırakır diye, fikrin kendisi de o yapıda. Bazıları ise kitabı dile o kadar sadık ki yazıyor. Diyor
ki işte; kaç yaşında doğdunuz? İllaki onun istediği gibi cevap vereceksin. Yani
çoğunluğun teşkil ettiği o insanlar bana göre değil.
T.L O kaçırır uzaklaştırır beni, mesela olmadı, başka bir
cevap veririm gazetelerdeki, dergilerdeki, röportajlara.
P.K Çok mekanik.
T.L Aynı sorular ,aynı hep.
P.K Evet.
T.L Emin olun hep böyle, % 70 sorular aynıdır.
Yaşar Kaba : Söyleşi’yi tercih etmişimdir. Onun için
söyleşiyi anlatırken; hep o pencereyle devam edersiniz orada dirilişlerin, ya da
yazılmamışların, gün yüzüne çıkmamışları, yakalama olanağınız var.
P.K Doğal, kendiliğinden gelir.
Yaşar Kaba: Söyleşi de iki saat program yapıyorduk canlı. O iki
saat nasıl geçiyordu anlamıyorduk. Kişiler bize televizyondan yazmaya
başlıyordu.
Yaşar Kaba : Ne konuşacaksın ? Hani ne konuşacaksın? Olduğumuz gibi girelim boş ver. Sohbet
edeceğiz, önce bir kamera korkusu vardır. Öyle , ama sohbet bir başlıyor. Kaynıyor.
P.K En güzeli o hakikaten. Ben onu seviyorum. Öbür türlü
seni yönlendiriyor, sıkıştırıyor. O durum güzel değil ki!
Yaşar Kaba : Vereceğiniz cevapları da bulamıyorsunuz.
P.K O zaman mükemmeli arıyorsunuz. Acaba ne desem de doğru
olur. Kendi içinizde lafın arkasına, önüne bakıyorsunuz. O güzel değil! Orada
samimiyetten çıkıyorsun. Doğallıktan çıkıyor, istediğin kadar süslü kelimeler
harika cümleler kur. Sen değilsin ki o sadece olmak istediğin, ama öbürü
olduğun. Güzel olanda o.
T.L Çok güzel.
Yaşar Kaba: Bir halk müziği açar. Müzikle mi uğraşıyorsunuz?
T.L Evet 96 yılından
bu yana eğitim verdim, performanslar oldu, sanatla iç içeydim; zaten bir sürü
konsere gittim, yazılar yazdım, Ropörtaj’lar yaptım, sonra kendim performans
yaptım, 850 tane öğrenci yetiştirmişimdir, devam ediyorum derslere, bu sene 65-70
‘e yakın öğrenci yetiştirdim geçen sene 90 tane.
Yaşar Kaba : Nasıl yapıyorsun bunu ?
T.Y Sanat merkezlerinde, stüdyolarda, müzik merkezlerinde,derneklerde,vakıflarda
müzik mağazalarında, kolejlerde .
Yaşar Kaba :Nasıl oluyor.
T.L Çağdaş yaşam’a gönüllü olarak yapıyorum bazı yerlerde
ücret almıyorum, sanat merkezlerinin fiyatları değişiyor ,toplu dersler oluyor ,değişiyor
tabi, anlaşmaya göre de bağlı kişiyle anlaşmaya göre kurumla anlaşmaya göre. Benim
vaktimle orantılı .Kurumlarda oluyor, çok keskin hatlarım yok, bazen esnek
bırakıyorum o fiyatları iniyorum ,geçen
sene çok uygun fiyata, özel ders fiyatı verdiğim olmuştu. Kişiye göre, zamana
göre, duruma göre, ama bir yere gidildiğinde orada özel ders alakası olmalı.
P.K Avrasya şizofrenlere devam ediyorum, Uğur bey ile ( Uğur
Cuci )
T.L Orada da çalıyorum ve destek oluyorum.
P.K Gideceğiz “Yaşar bey” ile inşallah gideriz. Çünkü iki
sokak ötemiz’ miş geçen hafta Uğur bey (Uğur cuci) aradı geçen haftada hakikaten,
benim faaliyetim sergi alanım vardı. Artık bundan sonra olsun.
T.L Çok ilginç bir zihin yapıları var. Bende dönemimde
zamanında duygular ile alakalı olan Bipolar durumunu araştırdım. Bunu
anlamlandırmaya çalıştım. Yani bu çok ilginç bir şey çünkü. Dedim ki bizlerin,
normalde bir gerçekliği var biz bu gerçekliği görmüşüz ve bunu kabul etmişiz. Bu
bana göre gerçek; ben bunu anlayarak kesin kanıya varmışım.Kendi içimde başkası
ifade ettiğinde anlaşılmıyor.
Bende bunu anlayabilmek ve tamamen anlamlandırabilmek için
kesin cevap bulabilmek adına işte öğretilerden faydalandım, Sanat’tan
faydalandım. İnsanlardan faydalandım. İşin aslında kesinlikle bir hastalık
olmadığını sadece başka bir yapı olduğu gerçekliği açıkça ortada.
O yüzden şizofrenliğin başka bir kapısı düşünce bilinç
yapısı var. Mesela şöyle bakıyorum artık yapıya; şu cümle bende kesin tınlamaya
başladı. Zihnimde şimdi insan olarak yaklaşırsam ve bu yapıya insan olarak yaklaştığımda
şizofrenlerin hasta olarak dediklerini, insanlar zafiyet ve üstüne titreyerek
bakıyorlar. Otobüste yüksek sesle konuşmak gibi bir şey oysaki gerçek insan
dediğimiz yada normal insan diye tabir ettiğimiz eğer gerçekten tabiri caiz ise
onların hastalıklı oldukları apaçık ortada ve onların rahatsız edici olduğu. Çünkü
yeni gözlemliyorum, sürekli iyiler iyi insanlar. Yani sürekli olumlular.
P.K Çünkü onlar da , akıl devre dışı olarak hareket
ediyorlar. Diğer insanlar ise kontrol etmeye çalışıyorlar. Diğerlerinin
şizofrenlerinin gibi fiziki yapılarına duyguları yansıyor. Ama normal insanlar
onu kontrol etmeye çalıştıkları için, yansıdığında örtülüler aslında. Sadece
örtüyorlar. Birbirinden farkı o kadar yok, dediğim gibi gözlem açık.
T.L Hep olumluya çeviriyorlar yaşanan durumları.
P.K Evet bir gün gidelim Avrasya Şizofrenler derneğine. Çok
arzu ettim. Kardelen sanat dergisinde haberini koymaya çalıştım. Bu ayki sayıda
yazı çıktı da, Kardelen Sanat’ta şizofrenlerin konserlerine gittik ya daha açıp
fırsat olmadı. Bakıp fotoğrafı alıp göndereceğim.
Yaşar Kaba : Aşağı
yukarı, yarısı ayrılmış.
P.K Ama onu; gidip ropörtaj gibi yapacağız. İnşallah. Sen psikoloğun
haberini koydun, oranın ya haberini Yaşar bey koydu, sağ olsun geldi ya şizofrenlerin
konserini izlemeye.
Yaşar Kaba : Bayağı ilgi gördü.
T.L “Kardelen Sanat” neredeydi?
P.K Kardelen Sanat dergisi. Gideceğiz ya! Grubu var. Evet
onların çıkarttığı interaktif bir dergi oda yaklaşık 46_48 sayfa yanılmıyorsam
küçük bir kitap mı ?
T.L Bir tane öyle kendime bir sanat dergisi geçmişti, öyle
ağır bir sanat dergisiydi.
E. H. Gombrich, Sanatın
Öyküsü kitabı
P.K Sonra onun mesela yaptıkları, Müjdat Gezeni’ de konuk
olarak ağırladık o gün gelemedi oraya.
T.L Siz şarkı söylüyorsunuz. Hangi enstrümanları
çalıyordunuz Perihan hocam?
P.K Şiir okuyordum, şarkı söylemeyi ise bu koro
çalışmalarında öğrenmeye çalışıyorum. Öğrenemedim şarkı söylemeyi.
T.L Sefer Kocakaya’da eski bir sanatçı olması gerekiyor.
P.K Nasıl?
T.L Sefer Kocakaya.
P.K Oda işte şiirlerde yer alıyor.Kendi şiirlerini yazıyor.
T.L Ne kadar muazzam bir kültürü taşıyoruz. İstanbul içinde,
çok zengin bir ülke ve çok güçlü.
Yaşar Kaba: O zenginliklerini yaşatacak ne yazık ki ,o donanımlı kültür mevcut değil.
P.K Dergi bu (Kardelen dergisi) fakat bunu
yaygınlaştıramıyorlar. Daha sonra şu dergi mesela bahsettiğim. İşte bu
yazarların şiir etkinliği olacak, o gruptayım da aynı zamanda. Şimdilik bunlara
devam ediyorum.
T.L Nerelere ulaşıyor bu dergi acaba? Hatıra saklayacağım,
Ne güzel, ne kadar bilgi birikimi yüklü bir yazılar, ne kadar fazla.
P.K Çok
T.L Bakın, siz! (gazeteyi gösteriyorum)
P.K Orada da makalem var, işte!
T.L Harikasınız (Yazıda
yazıyorsunuz)
P.K Bu ayki yazı da, onlarda Ropörtaj yaptılar. Daha
paylaşmadım, indirmedim! bir kısmını alacam hatıra saklıyayım değil mi ? Zaten “İstanbul
Flash ‘ta” benzer yerleri var. Hangisi senin ropörtajın ? (Gazetede gösterilir)
Ondan sonra böyle oturuyorum mesela açıyorum izliyorum uzayı kendiliğinden
alıyor beni izledikten sonra hangi boyuta gitmişim? Neyim ? Devam ediyorum.
Yaşar Kaba :Yerli malı haftasını konuşuyoruz; şile bezini
gündeme getirdiğiniz program.Bu “şile bezi” için bir tek dokuma tezgahı yok ama
biz bir tane var dedik orada, Yasemini aldık programa,hatta ikinci bölümde
olması lazım ve şu an belediye ile bu işi tam
anlamıyla yüklendik beraber yapıyoruz. Şimdi yaygınlaştı şile bezi programdan
sonra kendi hayat buldu.
P.K Çok güzel ki, şile bezi çokta pahalı.
Yaşar sütçü: El dokuması.
P.K Ben severim.
Yaşar Sütçü : Şile bezi diye satılanlar, aslında denizden
getiriyorlar. Şile bezi diye satıyorlar.Kendine özgü özelliği var. O kültür
bitmek üzereyken, kısmen artık bitmiş. Tezgahlar şimdi desteklediler.
P.K Çok iyi. Bizim Atılay’da Şile’li oda çok hisli bir adam
( Gülüşme ) (Atılay Önge) O da çok güzel
bir insan, şairler öyle , mesela kendimde yazdığım için rahat söylüyorum ki,
çünkü zaten içindeyim fakat şairler ve müzikle uğraşanlar kadar çabuk duygusal
geçiş yaşıyorlar, mesela yazarlar da biraz dengelidir ,gazetecilerde dengelidir
onların içinden de irdeleyip’te etkisi altında kalıp veya eğilip bükülenler var
diyelim. Onları saymassak, geri kalanlar düzgün, fakat şair ve müzisyenler ruhlarındaki o gel
git’leri yaşamlarına öyle çabuk yansıtıyorlar ki. Her an dengeli gitmiyor. Kendim
içinde olduğum içinde rahat söylüyorum ki yakın dostlarda var onlarla da çok
tartışırım, bazen kızdırırım onları yine de sevdiğim insanlar.
Resimlerime döneyim; bunlar şimdi iki gün önce sergi bitti
ya, paketlerini açmadım. Çalışmalarım mesela bunun ismi “Doğa’nın gözyaşları” burada
insan, burada gördüğümüz yüzü var. İçimiz gidiyor dışımız gitmiyor. Kuş orada!
burada doğaya yapılan katliam var. Bunlar plansızca gelişen resimler.
T.L Duygunun içeriği hemen resimden yansıyor. Duygu denen
kısım hemen içeriğe akıp gidiyor. Ancak bunu duygusal insanlar anlar gibi
sanki.
P.K Evet. Gönül gözünle bakacaksın akıl ile baktın mı? Bu
insan’ın burası niye yamuk burası niye eğri dersin.
T.L Geçen gün müzisyenleri izledim “Lynyrd skynyrd”. O
adamlar, kiloda almışlar ama duyguyu içinde barındırıyor; ve nasıl oluyor da
duyguyu böyle hareket ettirdikleri.
Gösterdiğiniz bu resimde, dış dünyası karmaşası belirgin, iç
dünyası ise; işte bu resme yansıyor çok güzel çizmişsiniz.
P.K Evet oda mistik bir resim Ankara’yı bilir misin? O da
mistik bir durumda. İnsanın mistik olduğunu o kitaptan konulu bir olgu idi. Resim
sergisi için bakabilirsin alttakilere onun altındaki de öyle.
Mesela bir karınca;
orada ise bir karıncanın dünyası.
T.L Belgesellerden
takip ettiğiniz oluyor mu ?
P.K Çok az izliyorum, o da.. Allah öyle bir şey vermiş ki;
mesela bazen yazılara da taşıyorum onu. Bilmeden bilmek, ne bildiğimi ben bilmiyorum. Baktığım zaman
görebiliyorum.
T.L Zaten şöyle deniyor,
her şeyin bilgisine sahip olduğumuz. Hatırlayarak yol almak “Sokrates” ayrıca
“Tasavvufun öğretisinde” bahsedildiği gibi bir mana yok.
P.K Evet.
T.L Sadece kapatılıyor.. İşte cep telefonu ve benzeri cihazların
yaptığı gibi.
P.K Yönlendiriliyor ,kapatılıyor evet.
T.L Siz işte çalışmalarınızla hiçbir şey ilgilenmeyin der
gibi, açlıklarda, oruçlarda ya da benzeri şeylerde yada nasıl ifade edilir? İbadet
ederken de bunlar tamamen ortaya çıkarılacak şeylerdir.
P.K Burada da evet ortaya böyle bir tema çıktı. Ne demişim
ben; sevgi tohumları mı? Bunlar da hepsi sevgi teması, şu hariç! (Resim
gösterilir) buna sevgi tohumları demişim, doğada her şey bir tohum gibi. Bir
zerreyiz aslında hepimiz zerreden geliyoruz.
T.L İlk sene ile şimdi 4. Sene arasındaki değişim sizce
nasıl?
P.K Kısmen fark var! Mesela bunlar ilk yaptığım resimler,
çok büyük fark yok!
T.L Şunun tamamlanmamış resminiz mi olduğunu ifade ettiniz ?
P.K O üzerinde çalıştığım resim. Bu sıralar hep faaliyetler
falan vardı yarım kaldı.
T.L Bazen tamamlanmamış olarak bırakmamız gerekir mi? Baksanıza
bambaşka bir şey çıkmış çok farklı.
P.K Bak orada mesela kadın var. Şuradan bakarsan; sen dur
bak, yerlerini tespit ettiğim iki tane baş var biri niye eğilmiş? Burada mesela
kadın vücudu var. Bak ben görüyorum! Su gibi mesela, sanki onun bu evren. Bir
boşluk yalnız. Hiç bilmiyorum evren ne olacak! Şu ana kadar gördüğümü
söylüyorum. Kadın ve erkek bir bütün aslında. Su gibi akacak, bak bu erkek
oluyor! Kadın ! Hepsi birbirini tamamlayan şeyler! Bir bütün !
T.L Boyalarınız herhalde! (Resim malzemelerinin olduğu
bölüme yönelinir) Şimdi anladığım kadarıyla resim sanatında yüzlerce binlerce
çeşit çeşit boya fırça çeşidi var. Sizin öyle denemeleriniz oluyor mu? Farklı
farklı fırçalar boyalar gibi ?
P.K Yok yok mesela. Bu çalıştığım fırçalar aşağı yukarı
bunlar. Bunlar ise sık kullandıklarım yerini aldıkça kullandıklarım. En az
kullandıklarımız şöyle; küçük fırçalar, boyalar, bu böyle aşağı yukarı iki
aylık paletimdi, Normalde hani bazı ressamlar biraz daha hırçın çalışır ve bir
günde bu hale gelir. Benimki burada.
T.L ilişkiniz tabi. Fırçalarla veya malzemelerle bir oluyorsunuz.
P.K Bütünleşiyorsun yani bambaşka bir boyuta geçiyorsun.
T.L Harikasınız.
P.K Çalışma alanım burası.
T.L Bu resimdeki siz misiniz?
P.K Bu taraftakiler ben ve kızım.
T.L Buradaki resimde.
P.K Bu da evet bana ait. Resim yapmaya karşı ilgin var mı?
Tayfun
T.L Ben resmi çok basit düzeyde yapıyorum.
P.K Yazın buralarda
olursan, yaparsın.
T.L Evet.
P.K Haberleşirsin atölyeye gelirsin. Ben sana, birkaç teknik
gösteririm bakarsın o yolda ilerlersin.
T.L Tabi ki.
P.K Yolda ilerlersin, benimkilerinin alt yapısının olduğu
gibi.
T.L Benim öğrencilerim hep bana resim yapıyorlar. Küçükler!
Hediye olsun diye onları hep ben duvarlarıma asıyorum. Onların yaptığı
resimleri duvarlarıma asıyorum, yalnız mandalalar yapıyorum. Biliyorsunuz
mandalaları değil mi? Kendim yapıyorum ama basit çizimler. Yuvarlaklar, kareler
üçgenler. Ben resim sanatının her tekniğini ve her türlü çizimini kabul etmiş
bir insanımdır. Basittir profesyoneldir diye bakmıyorum.
P.K Duygu önemli.
T.L Tabi. Hepsinin farklı bir anlamı var. Anlatımı var
kesinlikle.
P.K Şu var mesela resim sanatında; Fantastik, realizm diye
bilinen akıma sürreal derim ben. Aynı şey realizmde.
Biraz daha detaylı hali; zaten resmin en üst kısmında ve öbürlerinde.
Kısmen yaratıcılığın yolu yetenek, baktığını yapıyorsun doğaya mesela manzara
resmi mi yaptın? Gördüğünü bire bir
yapmak gibi yaratıcılık orada, gördüğünü zenginleştirmek ve rengini değiştirmek.
T.L Benim en çok ilgimi çeken; Resim sanatın da Sanatın
öyküsü adında bir kitabı vardır. “Gombrich
‘in” okumuştum. Bir yaprak ya da ağaç, yada çiçek belirgin bir şekilde
gözüküyor. Aynısını hatta aynı objeyi yaprakları birebir çizim yapan, önceki
dönemlerde barok dönemlerde, bire bir yapan ressamlar oluyordu.
P.K Var evet.
T.L Çok ilginç
geliyor, her zaman bana direkt çizilebilen o yaprakları.
P.K O zamandan beri var onlar.
Şu bakımından çok önemli !
O zaman ki; doğa yapısı. O zaman ki; doğa aktarımı.
Sanat en büyük aktarım zaten. Sanat ki geçmişi geleceğe
taşıyandır. Sadece ne yapıyor değil !
Ruhsal boyutta da değil!
Sosyal boyutta.Yani anlaşılan; ekonomik boyutunu ve coğrafik
yapısı ile var olan.
Ve her ne ise onu oraya aktarıyor.
Ressam resme aktarıyor.
Oradaki resmin niteliğini yaşayan bir resimse; kaçıncı
yüzyıldan günümüze kadar gelebiliyor? Ayrıcalıklı kılan o !
Yani yalnızca resim deyip geçmiyoruz! Sanatı onun için
tercih ediyoruz.
Hatta demin sormuştun ya.. Sanat en önemlisi çünkü; unsur
birleştirici, taşıyıcı, unsur geçmişi, bugüne, bugünü de, geleceğe taşıyan
unsur.
Resimde ne yapıyor. Bunu da görsel alanda sunuyor, yani
yaprak dedik ya..
O zamanki, o coğrafik yapıyı yaygınlaştırıyor. Hangi ülkede
ne var? Bakış açısını ne yaptı? Oraya sabit tuttu veya reddetti.
Günümüze kadar yaşadı. Ressam mahiyetinde, o duyguyu
yaşayabilmiş ki aktarabiliyor ki olmasaydı. Hiç mi güzel ressam yoktu? Ee..
vardı! Herkeste o özellik yok! Buradan bu çıkıyor.
Hani bu resimde
farklı kılanda ne! O biraz önce konuştuğumuz teknik becerileri yetenekleştiriyor;
ruhunun gördüğünü aktarırken, hayal dünyası da devreye giriyor.
Hayal dünyası da
devreye girdiği zaman, ortaya böyle şeyler çıkmış oluyor.
O yüzden resimdeki en üst sınır bu. Dolayısıyla bu alandaki
gerçek sanatçılar diyeyim. Elbette bu alanda iyi ressam olmaya çalışanlar var.
Ama bu alandaki gerçek sanatçılar, resim sanatında ki
çalışmalarını yadsımasın! Ayrıca küçümsemesin kabullenir olmalı!
Ne olduğunu bilmeli! Zaten onlar; kendi sanatlarının da, fantastik
sanatında abisi veya babası olduğunu da bilir.
Diğer alandaki diyelim ki gerçek ressamlarda aynı şekilde
yadsımaz.
İfade eder, hakkını
teslim eder, baş göz eder bilirler. Aynı o şizofren tanımlar gibi, bilmeyen
başka türlü yaklaşıyor.
Benim görmediğimi o görüyor, o hissediyor, aslında kendi
yaşıyor.
Onlar başkasının duygusunu yaşamıyor ki; onlar kendi duygularını
yaşadıkları için.
Hep pat diye anlar mı? Anlayamaz.
T.L Ya siz ressamlar sektör içinde büyük bir kaynak ve ilham
teşkil ediyorsunuz insanların yaptıkları meselelerde, Özel ve büyük bir katkı sağlarsınız. Gerek aile yaşamına
olsun, gerek parasal yaşamına olsun. Bir resmin bile çok özel bir yeri vardır! Ne kadar
değerlisiniz!
P.K Mesela yaratıcılık! Ne yapıyorsun mesela? Kumaş sektörü,
kullandığın çarşafında diyelim ki her yerini peçeteye yaydın, o gördüğün tekstilde
de yaratıcılık var. O işte! içinde
gördüğün gibi,çiçeği ne yapıyor eğiyor, büküyor, yaprağını eziyor, farklı bir
boyuta taşıyor.
Onun içinde de sanat var.
Sanat eserini başka bir tasarım ile tamamlayarak, yapılan
işin içine asıl estetik girdiğinde oluyor.
Estetik nedir? Hani
en kaba tabir ile 90- 60- 90 ‘ki estetik bütünündeki güzelliktir, estetik
zerafettir.
Çok zarif bir bayan
görürsünüz, amanın bir konuşmaya başlar, argo dökülür dilinden aman Allah
dersin kaçarsın estetiği yoktur.
T.L İçsel ve dışsal dünyanın bir bütün teşkil etmesi lazım.
P.K Evet elbette. Estetik o’dur hani öbür türlü düşününce,
insanların hemen aklına şey gelir.
Hani böyle 90 -60- 90 veya operasyonel.
Yalnız bu değil ki o estetik değil. O yanıltmaca.
Bir bütünün güzelliği estetik sanat’ın her alanında da
olmalı.
O zaten müzikte olmalı, resimde olmalı.
Müzikte mesela sen
bilirsin! Senin de alanın müzikte, bir sözsüz melodiyi dinlerken.
Eğer o melodinin
içine, dinleyici giriyorsa, sadece senin verdiğini değil, kendisinde olanı da
orada bulduğu için giriyor.
Kendisinde olmayan bir şeyi sen süper bir şey de yapsan
duygularla süslediğin eğer o kişide o donanım yeteri kadar onda yoksa giremez.
Onun içine mümkün
değil! Sözlü müziklerde de böyle kişi müziğin içindeki sözlerde eğer o günkü duygu
hali aşk ise bir sevdiğini kaybetmişse veya canı yanmışsa şarkının sözlerine
yönelir biliyor musun?
Dinlerken melodiyi
değil aslında sözleri dinler.
Baştan aşağı müziği
dinler ama sözlere takılır. Ama ruh hali çok içten dingin neşeli yani bu tür
şeylerle o an şeyler değil olağan bir günü o zaman sözlü müziği dinler sözlü
müzikler söylüyorum sözlere takılı kalmaz gerçekten müziğini dinler insanların
ruh yapısı ile alakalı onun için değişkendir .
Değerlendirmeler belli başlı hani mecralara başvurulur.
Fikir müziği % 100 sağlıklı
bir şey değildir.
Onların fikirleri çünkü o anki değerlendirmesine bağlı tıpkı
bu sınavlarda eğitimden geçip 2 saate mahkum olmaları gibi üniversite
sınavlarına giriyorlar kaderlerini belirliyor o çocuk başarısız mı yoksa o
çocuk başarılı mı değil ki aslında onun gibi Sanat’ta böyle bakanla o ikisinin
arasındaki ilişkiye bağlı.
T.L Sanatçıya da buradan da ne kadar büyük görev düştüğü,
bir bütün ile ilgilenmek gerektiği çıkıyor.
P.K Sanatçıların vericilerinin açık olması lazım o yüzden.
T.Y Uykular ya da benzeri şeyler.
P.K O birde o kişi kendisini bilmek zorunda.
T.L Evet.
P.K Yani ben mesela diyorum ki; aynaya baktığım zaman sadece
saçımı gözümü düzelttiğim değil gözüm içine bakıp kendi yüreğimi görmem lazım.
Eğer ben kendime
ulaşamıyorsam Tayfun’a hiçbir zaman ulaşamayacağım demektir.
Ya sen kendini
tanıyamıyorsun, ulaşamıyorsun ki nasıl ulaşacaksın Tayfun’a? Mümkün değil?
Ulaşamassın bir yere
kadar gidersin geri dönersin ulaşamassın ki.
Onun gibi ya
sanatçılarında duygu dünyalarını çok iyi tanımaları beslemeleri kendi
zafiyetlerini bilmeleri lazım.
Artısını eksisini
bilmesi lazım. Bilmeyen birisi ne yapacak ki? Bilmeden nasıl bilebilirsin ki? Başkasını
bilemessin ki. Baştan ve onun durumunu muhafaza edeceksin koruyacaksın.
Rolleri kendi oyununun
içinde kendi elinde tutmayı başarman lazım.
Başarmadığın zaman
abuk sabuk durumlar çıkıyor ortaya.
Ya ne yapıyor işte
fazla eleştirel yaklaşımlar fazla dedikodular fazla şeyler başlıyor.
Çünkü anlamaya
çalışmaktan uzaklaşıyorsun.
İnsanlardan ithamlar
başlıyor.
Bugün sanatın hani
sıkça tanık olduğumuz durumu, bundan ibaret niye olduğu gibi kabul etmiyorsun.
Onun gördüğün fazlası varsa al, kendi eksiğini fark et, onun gibi olma. Ama
kendi eksiğini fark et, eksiği varsa kendi eksiğindeki fazlandaki şey törpüle,
düzelt, bunu yapmıyorlar.
Tam tersi yahu önce dimi kişi kendine bir baksın, ondan
sonra kişi başkalarından bir şeyler öğrenmeye gayret etsin, ona da öğrenmek
diyorum fazla böyle yerden yere vurmak, hiç öyle bir şey yapmaz ki bir şeyi
alçaltmaz kendine yapar aslında böyle bir handikap’ ı var.
T.L Ne kadar olumsuz ifadelerle yüklüyüz ve bunları yansıtan
bireyiz
P.K Öyle mi?
T.L İşte ne yapacağız? Dünyadaki farklı enerji boyutları
birbirleri ile çarpışma ve çatışma halindeler.
P.K İşte mesela korumada ne yapıyorsun tayfun? Mümkün
olduğunca kendi enerjine yakın insanlarla bir araya gelirsin.
Dün mesela Yaşar bey ile sohbetimiz oldu. Dedi ki.. O şeyler vardır böyle bizim görmediğimiz
gözle görülmeyen bağlar var, enerjiler var kişilerin birbiri ile kurduğu dünya
hani algına düşen tanı tanıma kişilerle kurduğun bağlar var.
Etrafındaki o bulunduğun ortamlarda ve o insanlarda bulduğun
negatifler sende harici boyuttaki insanlarda varsa bir süre sonra onlar seni
yutuyor.
Seni senlikten çıkartıyor ama sana benzer seni besleyecek
şeyler varsa; mümkün olduğunca etrafımda onları tutmak isterim ki, eksiltmesin
beni arttırsın.
Yani şey diyorum ya,
kimyam bozuldu fazla kalamıyorum diye. Mümkün olduğunca çevremi öyle tutmaya
çalışıyorum. Onun için kısa kalır ya da o tür insanlarla biraz daha derinleşmek
isterim.
Çünkü bana daha çok
faydası var. Yani onları köprü kurup besliyorsun kendinde olanı da açığa
çıkartıyor. Aynı zamanda sohbet ediyoruz neden böyle sohbet ediyoruz
birbirimizi açığa çıkardık işte.
T.L Evet.
P.K Onun gibi güzel olanda bu.
T.L Harika şeyler ya.
P.K Ama çok farklı boyutlarda olsaydık hiç sanmıyordum ki
böyle birbirimizle oturalım sohbet edelim.
Etmezdik! Yani,
farklı boyutlardayız nasıl o kanallar kurulsun, o yollar birbiriyle birleşsin
ki yani hepimizin böyle bir özelliği var.
Böyle görünmeyen iskeleleri var o iskeleler geldi buluştu
güzel olan bu.
T.L Doğru İnsanlara yansıtılması bununla ilgili projeler
yapılması.
Katkı sağlaması,
işlem malzemeler yapılması.
P.K Evet.
T.L Ne kadar özel olur.
P.K Çok.
T.L Standart yaşayan.
P.K İşte, o
insanların o bilince o şeye ulaşması lazım. Yani her zaman onun gözle
görülmeyen şeyi kabul etmek zor olur.
Mesela şeylerde orada yazdım ki diyorum ki; ya kalbimiz var
gözümle şu an görüyor muyum?
Sadece biliyorum ki
kalbim var! Kalbimin çarpışını ritmini ben hissedebiliyor muyum? Nabzımı
tutarsam hissederim bir alete bağlanırsam görürüm.
Heyecanlandığımdaki ritim ile uyurken ki ritim aynı mı? Değil!
Yaşayan her şey de kendi içinde zaten bir ritmi var.
Kalbi var diyorum, işte kalpten kalbe yolculuk önemli olan,
o ritmi hissetmek.
T.L Evet. Bazen belli bir süreç sonra bu dünya üzerindeki
sistem insanlarını ve o akışları fark etmeye başlıyorsunuz.
P.K Hepsi aşama, aşama. Yol aldıkça, yol aldıkça.
T.L Evet bir hesap kapanmadan, diğer hesap açılmıyor.
P.K Değil mi ?
T.L Sırası gelen oluyor.
P.K Doğru.
T.L Ama sonrasında hissedebiliyorsunuz.
P.K Doğru.
T.L İnsanların söylediklerini sonradan düşünüp, siz kendi
içinizde de karar verebiliyorsunuz.
P.K (T.L)
Sanatçıların en özel hissediş yolu.(Senkronize ifade ile aynı anda
söyledik)
P.K Doğru. O bambaşka bir dünya.
Yaşar Kaba : (Bilgisayar’a yöneliriz.) Aa kapat, kapat şöyle
yap. Seninle ilgili bir şey yok orada hepsini kapatabilirsin.
P.K Sende benim gibi pencere açarak okuyorsun, bende böyle
yapıyorum kontrol tuşu ile yan yana pencereleri açıyoruz ya.
T.L Öyle güzel teknikler var ki. Benim böyle danışanlarım,
öğrencilerim, arkadaşlarım var. Klavye üzerinden olsun, birde menü üzerinden
olsun, çok hızlı ve özel teknikleri kullanıyorlar. Onları öğrenmek bilgisayar
ile, hemen tık tık tık.Hemen kontrol tuşuyla hamle yapıyor olmak.
Yaşar Kaba :Tam bilmiyoruz, her tuşun bir hüneri var.
T.L Evet ya çok ilginç, pencereler açılıyor Extra menüleri
büyültüyorsunuz, küçültüyorsunuz, bilgisayar ilginç bir şey, Facebook ‘un filmi
vardı biliyorsunuz! Kimdi?
Mark
Zuckerberg
P.K Kurucularından.
T.L Kurucularından, evet o ekibi kurarken bir şekilde mesleğinde
yetenekli ve aktif olan kişileri, ilk başta hanesine almış (şirkete) ,mesela
bakın ne yaptırıyor .
Çocuk kendi içinde , çok inanılmaz yüksek derecede ,hızlı
aktif kullanıma sahip. Ona bakın ne yaptırıyorlar ?Partide bir şişe kadar likör
veya votka içirip. İç bakalım üzerine bu işi yapabiliyor musun ?
O alkolik hareketle,
bünyeyle, o işlemi yapabiliyor musun?
Öyle bir yarış yaptırıyor hepsine. Tabi o haldeyken bile
hızlı şekilde hareket edebiliyor. Öyle çılgın denemeleri oluyor Amerika’da
insanların.
Yaşar Kaba :Refleksini her şartta kullanabilen kişi
T.L Sanırım Boğaziçi veya ODTÜ’de sizi etkileyen müziklerin
üzerine siz konuşma yapabiliyor musunuz?
Metinler okuyabiliyor musunuz?
İlişki kurabiliyor musunuz?
İletişim kurabiliyor musunuz?
Bu kontrol ediliyordu.
Bu konular konuşuluyordu, müzik hemen kolonlarla veriliyor etkileyen
müzikler duygusal durumda’da siz hareket mekanizmanızı işletebiliyor musunuz?
Öyle denemeler oluyordu bir sürü insanlar üzerinde.
P.K Bilmediğimiz daha neler neler var.
Yaşar Kaba : Televizyonu, telefonu kitaplardan tanıyan
nesiliz biz.
Siz şanslısınız ya ondan sonra gel bugünkü bilgi çağına bizim
üstümüzden şimdiki çocuklar
bilgisayarla hayata başlıyor.
P.K Öyle
T.L Çocuk şey yapıyor
mesela, ilk I-Pad’lar çıktığında çocuk kağıt parçası veriyorlar.
Kağıt parçasını
büyültmeye veya küçültmeye çalışıyor.
Sonra sinirlenip
yırtıyor ve atıyor herşey’i.
Hatta bakın ne
hatırladım. Sarıyer’de markette görmüştüm
cep telefonları ilk piyasaya sürüldüğünde bilgisayarlar dokunmatik
ekrana ilk daha geldiğinde çocuk açılır kapanır kapıyı elleriyle dokunarak
açmaya çalışıyor,sürterek.
Öyle kargaşalar oldu ya. insanlar şaşırdılar bende zaten
ekranı böyle parmağımla iterek açmaya çalışıyordum.
P.K Ya doğru Nereden? Nereye? ilk Bilgisayarlar kurulduğunda.
Masaüstü oğlum diyor baksana! Masa üstüne (anne masaüstüne bakıyor ya pencereyi
aç anne gidiyor odanın penceresini açıyor) kendim yaşadım gözümle tanık oldum.
Ayşecan’ın kızımın
yani. Ayşecan’ın dedesi cep telefonu çıkıyor ya artık kullanımını öğrenmeye
çalışıyor.
Ayşecan’da gösteriyor
gençler büyüklerini çabuk anlayabildiğini bildiğini sanıyorlar.
Kullanmadığı bir şeyi nasıl bilsin.
Her şey yabancı ona dedecim diyor;
Şimdi şu tuşa bas diyor, dedecim diyor;
Şimdi diyor ki
oradaki tuşa bas .
Bak sana diyor ki; dur bakim ne diyor ; J
ya hoş geldin diye birşey
vardı ya.
Ekran açılınca bi
şimdi söyle.
Onu diyor.
Bak açılacak dede o
söylediğini.
Algılamıyor dede
Diyor buraya.
Hoş geldin hoş geldin..
sende hoş geldin diyerek
karşılık veriyor.
Daha akıllı
telefonlar çıkmamıştır. Ama bu konu uzun süre Ayşecan’ la espri konusu oldu.
Kızım dedim yapma
dedim. Yani bak adam bu kadarını başarıyor işte kuşak kuşaktır yani teknoloji
onun adı. Doğan algısı başka ,sonradan gören söylem başka.
Yaşar Kaba : Farklı.
P.K Farklı yani yaşadık. Yani hakikaten yaşanıyor. Evet
paylaşımımızı da yaptık .Gören beni bak hemen takip ediyor, paylaşır paylaşmaz
paylaşımlarıma bakıyor.
T.L Ama inanılmaz bir hız var, cep telefonu ve iletişimde
cep telefonu zaten tıkır tıkır.
Ben geçen seneki ve
ondan önceki maaşımın yarısını, sadece cep telefonum sayesinde kazandım.
P.K Tabi canım doğru.
T.L Kazandığım bütçenin sadece yarısını cep telefonunu
baktım.
Bu cep telefonuyla
nereden nereye girebiliyorum?
Kimle nasıl iletişim kurabiliyorum? ne yapabilirim ?
P.K Şimdi ne güzel, yaygın.
T.L iletişim ilişkilerim buluşmalarım eğitimlerim hepsini
hallediyorsunuz.
P.K Öğrenemedim daha hala.
T.L Ben şimdi birde hızlı kullanmaya başladım. Bunda klavye
var, teknik şöyle; tek hamle ile kelime yazıyor swift key.
Tayfun kelimesini
mesela yazıyorsunuz,Bakın ! Çok hızlı yazmaya başladınız, sonra parmak ile
yolunuzu çizer gibi.
Nasıl iletişimler kuruyordum,taşıtlarda böyle tıkır tıkır
tıkır tıkır bunu birde şöyle yapıyorlar.
Kızları görüyorum, cadde bostanda inanılmaz hızlılar, tek
hamle , arkadaşım vardı. Bankacıydı ben söz yazıyorum arşiv biriktiriyorum.
Arkadaşım tek bir hamlede klavye yazardı. Bankacı olduğu
için böyle yazabiliyordu. Bütün bir cümleyi yazardı bir hamlede 10 parmak. Tek
hamle, şöyle küçücük bir dokunuşla.
P.K Doğru doğru.
Yaşar Kaba : Yeni nesli eleştriyorlar, biz daha bir pencere
takip edemiyorken çocuk bana bir yandan cevap veriyor bi yandan da 6 tane
pencereye yanıt yetiştiriyor.
T.L Birçok işi birlikte yapıyor. Önemli klüplerin etkinliğinde, el yazısıyla
belgeler önlerine gelir. yazarlar ,çizerler, ama yeni neslin tamamen cep
telefonuyla toplantılarını yaptığı, imzalarını attığı görüşmelerini tek bir c“PERİHAN KOCA
ROPÖRTAJ”
Sevgili Ressam
Perihan Koca ile birlikte yaptığımız bu ropörtaj günü bizler için zenginlik
doluydu , hem sohbet hem konuşma tadında olan bu ropörtaj sonrası ise
Haydarpaşa garında kitap fuarında olan Sanatçı dost sohpetleri ise tad kattı,
İyi ki Sanat var.
Bilmeden bilmek, ne
bildiğimi ben bilmiyorum. Baktığım zaman görebiliyorum.
“Görünmeyen görünür
,olmayan göz çıkarır”
Yani onları köprü
kurup besliyorsun kendinde olanı da açığa çıkartıyor.
P.K Müzik aletlerimi gördün mü?
T.L Evet. Ud’unuzu gördüm.
P.K Daha var.
T.L Evet.
P.K Elektro gitar var.
T.L Vay…
P.K Klasik gitar var, onlar da kızı’mın. Evet, içeride
bağlamamız var.
T.L Harikasınız. Sizinle tanışmak. Bu eserlerin, kitapların,
resimlerin, enstrümanların içinde olmak harika bir şey.
P.K Burada öyle bir dostum var, böyle bir arkadaşım var.
T.L Çok güzel.
P.K Zaman içinde tanıyacaksınız, o dostluk benim için
esastır. O sanatın güzelliği, mesela geçtin yolun düştü bir şey oldu.
T.L Evet. Ne kadar özel.
P.K Evet. Perihan ablam’ a bir şey sorayım, bir sorayım. Ya da
karşılaşmalar oluyor bazen.
T.L Evet.
P.K Hüsnü hoca’ nın ( Hüsnü Üstün) kulakları çınlasın. O çok
der ya; Perihan bak şimdi, nasıl vesile oldun. Tanıştık..
T.L Evet.
P.K Karşılaştın bir şey oldu. Onun için her zaman !! Sanat’ta
çoğalmak diyorum!
T.L Ne kadar haklısınız.
P.K Onun için! Bunun duygusu bir başka.
T.L Hep beraber söylüyorlar. İşin durumu neticesiyle; insan zaman
zaman çelişkili düşüncelerle karşılaşır. Birlik, Beraberlik, Kardeşlik, Hoşgörü,
Sevgi, Saygı.
P.K Hiç olmaz.
T.L Kopmamak.
Hatta konuşurlar. Ama her şey’ in ne kadar lafta kaldığını
görürüm.
Yalnız; Dostluk, Sevgi, Saygı, Hoşgörü, Birlik, Beraberlik
duygusu’ nu; İnsan’ ın benimseyebilmesi ve bunu taşıyabilmesi ne kadar değer
gören bir durumdur.
Ayrıca bunu yürütebilmesi için gerekli olan uğraşları ayrı
tabi ki…
P.K Peki uygulamasına ne demeli?
T.L Bunu uygulayabilmesi için gerçekten bir uğraş gerekiyor,
Bunu hayatımda hep gördüm. Telefon görüşmeleri, randevuları,
iletişimi, söylediğin sözün arkasında durma, takip edip neticelendirme.
P.K Takip edip arkasında durması. Daha dün konuştuk değil mi
? (Sevgili Yaşar Sütçü’ ye bakılır ve hafif bir gülümseme ile söylenir)
T.L Birden fazla sorumluluk gerekiyor. İnsan olunca işin
içinden çıkmak daha bir zorlaşıyor. Hatta çıkamıyor. Bazen çok zor. Bazılarımız
için ise her zaman!!
Kolaylıkla olması dileği ile…
P.K Daha dün hatta birde bugün. Bak ne söylemek ister! Hüsnü
hoca’ nın selamları var, İşte dün aradı. Yaşar bey ile konuştuk. İşte bu müzik
camiasında müzikten soğumam ama insanlardan soğudum. Ben bu yıl içinde belki koro
çalışmasına; belki giderim; belki hiç gitmem. Artık bırakabilirim sıkıldım artık
dedim. Yani bu kadar! Ne kadar üzücü ki anlaşmalı mı insanlar? Sürekli yanar
döner; sürekli olarak ,yüze başka, arkadan başka.
T.L Evet
P.K Farklı yuvalanmalar var yani.
T.L Evet işte! İletişimler de, ilişkiler de çok dengeli ve
hassas olmak gerektiğini, yaşım geçtikçe daha da anlamaya, kavramaya,
benimsemeye başladım. Çok dikkate değer bir şey.
P.K Çok.
T.L Kime ne söylüyorsunuz? Kime ne hissettiriyorsunuz?
Söylediğin tarafta; karşı taraf nasıl algılıyor. Bunların hepsini öğrenmek
gerekiyor.
Ayrıca anlamanız ve uygulamanız.
P.K Bunları nasıl algılıyor? Nasıl yansıtıyor? Nereye ulaştırmış?
T.L Beklentiler neler? Çok özel şey bunlar.
P.K Çok.
T.L Yani durumu gereği, çok hassas konular.
P.K Müthiş! Müthiş! Müthiş! Yani.
T.L Verdiğiniz selamın bile ne kadar büyük manası olurken.
(Fala bakılır).Burada da bana bir adam çıktı.
P.K Aa… faldan anlıyor musun?
T,L Faldan anlıyorum. Sanat’tır o görsellerde sonuçta
izlenip algı yaratılabiliyor.(Güleriz)
P.K Bilsem kapatırdım. Gene kapatırım. Hadi kurtardın (Gülüşmeler)
Yaşar Kaba : Bir şey demiyorum. Şimdi bak geldi! Aramaya
gerek yok.
P.K Ud dersi için Hüsnü Üstün hoca teşvik etti.
T.L Bana kızımın ailesinden miras kalmıştı. Halası rahmetli
olunca udu bana verdiler.
T.L Çok güzel.
P.K Geçen gün kaybettik Ayşe Can’ın halasını.
O da” Üsküdar musiki Cemiyeti’ne” giderdi. Şiir yazıyor. Bana
emanet ettiler, şiirlerinin hepsi bendedir. Gerçek söylüyorum! Şiirleri var! İleride
düzenleyeceğim.
İşte! Hüsnü hoca ben ders veririm dedi. Sanırım bir ders
falan verdi. Bir türlü olmadı.
Ondan sonra; zaman geçti niyetiyle; o oldu, bu oldu; baktık yarım
kaldı.
Ders verirken başkasına da gitmemi istemedi. Biliyorsun! O
konuda başkasına da gidemedim, yarım kaldı işte! Müzik çalışmalarıma Tezcan’ın(Tezcan
Feyyaz Günday) orada başladım.
O da işte; çalışmaydı, oydu, buydu derken, pek verimli
geçmedi.
Belki onun dışında, farklı bir çalışmaya giderim. Bağlamaya da
eş zamanlı başlamıştım. Hüsnü bey, öyle dediğinde bağlamayı da bıraktım zaten. Gitmiyordu!
Zaman yetmiyordu! Yarım kalan ukdelerim onlar.
T.L Ah! Evet benim bir duyumum aklıma gelmişken söylemek
isterim.
Benim duyumuma; hayalime, duyguma, düşünceme, bilgime, hep
bu halde; fikrime gelirler.
Ayrıca da yapmak istediklerim gelir. Bunlar hiç durmak
bilmez. Onu yapayım! Perihan Hanım’a röportaj yapsak, işte yaşar bey ile bu
proje de yer alsak, hep gelir bu düşünce akışı.
Bunlar olsun veya olmasın ben hep yazmaktayım. Ayrıca da
hayal yazılarım vardır; onları Tıkır tıkır yazarım, bir gün gelir ki; Özel
gerçeklikler ve öncelikler haricinde, hemen bakarım yazdıklarıma yani oraya;(Not
defteri gösterilir)en önce hangisi yapılması gerekiyor! Tık yaparım.
P.K Tabi. Çok güzel
T.L Beni sonsuz ve yalnız bir düşünce; geceleri uyandırıyor “Fikret
Kızılok’un” söylediği gibi gecelerim uyandırır beni diyor ya !!
P.K Çok Güzel.
T.L Hayallerimden uyandıran sözler.
P.K Çok güzel.
T.L Hemen uyandırır beni. Gecelere yazarım onu ben.
P.K Gerçek üretenler zaten geceden. Ben kendimden bilirim. Gece
kuşu işte, yarasa.
T.L Evet.
P.K Gece işte, gece.
T.L Çok hızlı girdi düşünceler. İnanılmaz! Hızlı bir akış
ile giriyor, sürüyor, gidiyor.
P.K Şimdi en çok kendinle yalnız kalıyorsun baş başa ’sın.
T.L Ya o zaman; siz bunu sormak istiyor iken;
Ben ilk sorumu sorarım.
T.L Gecelerin Dünyası ile sizin resimlerinizin ilişkisi
nedir?
P.K Geceleri kendinle baş başa kalmış olup ayrıca da kendimle
baş başa kaldığımda. İçsel yolculuğumu seyahate çıkıyorum ama ; kendi kontrolüm
dışında olan bir şey kendiliğinden açılan bir yol ve yine o yolda karşılaştığım
renkler, figürler ve her neyse resimlere de yansıyan o. Kurgusuz, plansız,
programsız ortaya çıkar. Resimlerim de öyle şiirde de öyle.
T.L Sanatçılar için en verimli alanlar, yani siz sanatçılar
için geceler olmalı değil mi?
P.K Bütün doğuşları gece yaşıyorum, gündüz çok nadir. Şiir de
doğuş yaşayabiliyorum. Sabah kalktığımda, kahvemi içtim arınmışlık bir yandan,
telefonla kimseyle temasım yok ve o gecenin şekli devam ediyor. Sükunet ’ i
bazen, sabahları ise şiir de doğuş yaşayabiliyorum, asıl doğuşlarım geceleri
oluyor.
T.L Perihan hocam; İlham aldığınız dışarıdaki kaynaklar
nelerdir?
P.K İlham olarak... Böyle öykündüğüm ve böyle aldığım diyemeyeceğim;
Açıkçası hani öyle tespit ettiğim bir şey yok, çünkü onlar tamamen gün içinde, yaşadıkça
süzülüp gelen haller, hani içeride falan farkına vararak veya varmadan süzülüp
birikiyor. Hani diyorum ki sandığım da birikiyor, sandıkta biriken şey, Hani gece
yol bulup çıkıyorsa. İşte tamda o çıkıyor zaten.
T.L Yani beslendiğiniz alanlar aslında nelerdir?
P.K Gözümün gördüğü.
T.L Gözünüzün gördüğü mü?
P.K Benim için ruhumun dokunduğu, ama farkına vararak ama
farkına varmadan olan her şey.
T.L Gündüzler ile ilişkiniz nasıldır?
P.K Gündüzler ile ilişkim, insan içine çıkmayı da çok
seviyorum tabi ki, Her şeyi insanları, doğayı.
İnsan içine çıktığım zaman aralarında mümkün olduğunca kısa
kalmayı seviyorum, uzun kalamıyorum nedeni ise beni yoruyor.
T.L Ne yoruyor?
Çünkü onların hislerini, kederlerini, sevinçlerini, kısaca her
şeyini görüp yaşayabiliyorum.
T.L Yakından da hissediyorsunuz tabi.
P.K Hissediyorum bu da beni yoruyor tabi. Kendim yaşamış
kadar beslediği kadar da yoruyor.
T.L Zaten resimlerinizin içeriğine bakıldığında da doğa ile
olan iç içe olmak kavramı, keskin hatlarla belirgin bir şekilde hatta ve hatta çarpıcı
bir şekilde belli.
P.K İç içe zaten hepsi.
T.L Peki bu çarpıcılığı bilerek mi kullanıyorsunuz?
P.K O benim elimde değil.
T.L Keskin ve çarpıcı olanı ön plana atıyorsunuz.
Kadın objesinin ve çıplaklığının seçim’ i ve bir Şahin’in
belirginliği.
T.L Karmaşık olan lacivert ve siyah rengin bulanıklığı. Bunlar
nasıl çıkıyor?
P.K Hiç bilmiyorum. Planlamadan çıkıyor. Onlar bile
kendiliğinden. Hani o renkler, kendiliğinden bir araya geliyor, figürler, o
dokunuşlar, hepsi kendiliğinden geliyor. Mesela ertesi gün olduğun da, şurada
bir doğuş var burada ise ayrıca bir doğuş.
Bu resimde ne yapıyorum? Gündüzleri çalışma sistemim de ise gece
doğdu yattım, gündüz kalktım. Bakıyorum ne yapmışım? Ve ben resme ne diyorum?
Bir böyle bakıyorum birde böyle bakıyorum.
T.L Bütün
açıları kontrol ediyorsunuz. İşte tam da böyle kontrol ediyorsunuz.(Resimler
gösterilir)
P.K Nedir? Diyorum. Orada olan şey nedir? Bana ne anlattı? Hani
nasıl doğduğun? Bebeğe doğmadan değil ama doğduktan sonra bütünleştiriyorsun ya
onun gibi.
Gündüz sadece işçiliğini yapıyorum sonrasında ise ince
eliyorum. İşçiliğine bakıyorum, nedir o ya burada adam var ama adamın bacağının
böyle olması lazım adamdır bu işte işçilik.
T.L Evet tabi, Perihan hocam.
P.K Gündüz işçilik yapıyorum veya yazı yazıyorum. Ertesi gün
imla hatalarına falan bakarsın hani işçiliğini yaparsın. Resimlerim de de öyle
şiirlerim de de. Öyledir, gündüz işçiliğini yaparım gündüz ile ilişkimdir o. Gece
o doğuşta ise emek kısmını yaparım.
T.L Hangi duygular sizin için ön plandadır? İnsani
duygulardan bahsedersek; resmimizi yaparken sevinç, öfke, mutluluk, keyif, haz
gibi duygular var mıdır?
P.K Mutluluklar alt yapıdadır; hani gizli olan, bir kere o
sandıkta sevinç ve sevgi olmalı. Sevgisizlik içeren hiçbir şey bana göre değil!
Birincisi sevgi olacak! Fakat bu duyguları çabuk tetikleyip açığa çıkaran şey
daha çok hüzündür, hiç tanımadığım sokakta ki bir insanın kirpiğinde gördüğüm
hüzün gözüyle bile sesiyle bile kendi bile farkında değil hüzün hele hele
kendim yaşamışsam zaten.
T.L Hayatın İstanbul’un hangi semtleri bu konuda sizi zengin
eder?
P.K İnsan faktörünün olduğu her yerde her şey var. Semt
olarak inan hiç bilmiyorum insanın olduğu her yerde çünkü ;insanlar gittiği
yeri burası ile gidiyor burası ile geliyor.
T.L Kalbiyle ve zihniyle gidiyor.
P.K Evet, Dolayısıyla gittiği her yerde o enerjiyi
hissedebiliyorsun.
T.L Bize hem Perihan Koca’dan hem de Ressam Perihan Koca’dan
bahsedebilir misiniz? Sizce ikisinin ayrımı nedir?
P.K İkisinin birleştiği önemli unsur aynı aslında. İnsan
esaslı yaratanı seviyorum. Yaratanın yarattığı her şeyi çok seviyorum. Yeter ki
onları görebilmeyi, hissedebilme yeteneğim olsun, Perihan bu hislerle yoğrulmuş
birisi. Ressam olan “Perihan” ise onları icraya dönüştüren birisi. Aralarındaki
tek fark sadece bu, biri hissiyat biri uyguluyor icraata dönüştürüyor.
T.L Birçok kimliği, kişiliği de artık bir arada tutuyorsunuz.
Bu arada bu konusu aklıma gelmişken sormak isterim. Şimdi bu gibi durumlarda genç
sanatçılar psikolojisini nasıl korumalı? Çünkü üretken’
lik içinde, birçok kimliği kişiliği içerisinde barındıracak ayrıca birçok duyguyu da hüzün’ ü ve sevgiyi
de içerisinde tutacak. Nasıl olmalı?
P.K Doğru.
T.L Bunu dengelemek için sizce ne yapmalılar?
P.K Kendileri gibi olmalılar. İkincisi
eğilip bükülmeliler. Kendi duygusuna sahip çıkmalılar. Eğer ki sanatçı yaptığı
sanat alanı müzik , resim , edebiyat ve adı her neyse hangi ne alan olursa
olsun, o anda hüzünlü birisiyse hüznüne sahip çıkmalı, O an ayıp oluyor; bana ne diyecekler? Bana böyle diyecekler yok böyle, Sahip
çıkacak onu işleyecek arkasında duracak. Hiç bir zaman hiç bir şey karşısında
en yücesinden en yenisine varıncaya kadar hiç bir sanatçı hiç bir sanatçı
karşısında eğilmez, Saygı duyar haddimizi biliriz, eğilmemesi lazım ki ,kendi
kimliğini kemikleşinceye kadar güzel oluştursun, bugün bir yere eğilir yarın
daha büyük bir yere eğilmesi gerekir. Gerek yok tamah etmemesi lazım!
T.L Çok güzel. İcra ettiğiniz kaç resim vardır hocam?
P.K Resim adedi olarak inan bakmıyorum! Deftere bakmam lazım
oda 70-80 civarı olması gerekiyor.
T.L Sanat yaşamınız kaç sene oldu? Tabi sizi araştırmak
isteyen, bilmek isteyen birileri vardır elbet.
P.K Çok eski değil! Sanat
yaşamımı toplasan 4 yıl aşağı yukarı falan var, onun öncesini de reddetmiyorum
tabi ki. Hepimizin bir ölçüsüdür, İlkokul, ortaokul yaşamında ben şiir
yazıyordum. Şiirlerim aslında daha eskidir, Zaman zaman duraklama dönemlerine
girmişliğim var. Ama gün ışığına edebiyat dönemine çıkartmışlığım var. Günlük
yaşam eş dost’ a çıkarmam. Kaç yılların’ daydı ? 90- 99 sanırım bir dergide
makale şiirlerimi gün ışığına çıkarttım 2 dergi sonra geri çektim. Yok dedim
bana göre değil ara ara gün ışığına çıkarmışlığım var. Ben çalışma dönemi
geçirdim oradan emekli oldum. Kamu sektöründen işte o dönemde de kitap evleri
resim galerileri, onlar benim alanımdı zaten, gezi alanımdı alt yapıyı
beslediğim biriktirdiğim icraya dönüştürdüğüm 4 yıl.
T.L Şimdi ayrıca şiirle enstrümanlarla , müzikle
ilgileniyorsunuz değil mi ?
P.K Evet.
T.L Tabi bir çok sanat çevrenizde var müzisyen çevrenizde
var değil mi ?
P.K Var evet.
T.L Besleniyorsunuz. Haliyle ilişkiler iletişimler
içerisindesiniz doğru mu ?
P.K Onlarda da Tayfun inan haliyle seçici olmak gerekiyor
değil mi ? Yani kimyamı bozuyor, mesela çok laf, çok dedikodu daha demin senin
tanımladığın tanıklıklar, Kesinlikle onlar benim kimyamı bozuyor. Önce sanat
konuşulmalı, önce sanat konuşulsun ki; sanat estetiği ile insanlar birbirinin
ruhuna dokunsun.
Estetik olsun ve o estetik yok olmasın.
T.L Tabi bu sizin hassasiyetiniz. Tabir eğer caiz ise bu
derin düşünüşünüze haliyle hassasiyet inse ayrıntıları gözlemleyişiniz, yıpranmalara
haliyle sebebiyet verir.
P.K Çok, tabi.
T.L Bunun da korumanın yöntemini haliyle söylediniz.
Günlük yaşamınızda stabil neler yapıyorsunuz ? Film izlemek,
tiyatroya gitmek, benzeri şeyler?
P.K Günlük yaşamımda çok uzun bir boşluk kalmıyor. Ama sevdiğim
şeyler mesela beste denemeleri yapıyorum. Kitap okumayı çok seviyorum. Bahsettiğimiz
gibi makaleler, hani böyle ne denir? Garip gelecek ama sana; gece doğuş olur
gündüzleri de diyelim bir yere gittim; iki saat uzak kaldım, Şiirlerimin gözlerine
böyle dokunurum onları öperim. Hepsini baştan aşağı, o an sıra hangisindeyse
onu okurum. Gündüzleri faaliyetlerim, veya mümkün olduğu kadar dostların faaliyetleri
var diyelim. Yanlarında olmaya çalışıyorum yardımcı olmaya spora çok eskisi
kadar vakit ayıramıyorum. Bir dönem spora gittim ,tenis çok severdim ,bisiklet
çok severdim, birde Latin danslarına da çok giderdim. Bir süredir onlara maalesef
zaman ayıramıyorum.
T.L Sergileriniz olacak mı? Ya da bunun gibi bir
etkinlikleriniz var mı işte bu şubatta solo sergim vardı; bitti, iki karma
sergi arka arkaya oldu, iki gün önce de karma sergim bitti, artık yaz dönemine
girdik.
T.L Haziran , Mayıs?
P.K Mayıs ayında finali yapmış olduk. Bu yıl sonuna doğru
tekrardan bir kişisel sergim olacağına emin değilim açıkçası, yani normalde bir
tane olması daha oturaklı.
T.L Peki kendinizi inzivaya çekecek misiniz?
P.K Çekeceğim bekliyorum.
Bu haziran’ın ilk haftasından sonra. İnziva; tatile gitme şeklinde değildir. O
tamamen kendimle baş başa kalıştır.
T.L Evet kendinizle tamamen baş başa…
P.K Mümkün olduğunca görüşmeleri azaltıp, o yolculuğuma artık
çıkmak istiyorum!
T.L Sizin verimli olduğunuz dönemler ne zamandır? Hangi
mevsimdir?
P.K Mevsim çok büyük etken değil.
T.L Gün sene zaman ya da benzeri şeyler.
P.K Hiç birisi etken değil! Sadece geceleri evet !
T.L Aa.
P.K Mevsim yok! Geceleri mevsimi, kendi içimde yaşıyorum.
T.L Çalışmalarınızı yaparken, müzik dinleyerek verim alıyor
musunuz?
P.K Hayır.
T.L Tamamen yalnız, tamamen doğal.
P.K Çalışırken hatta onu abartalım, iğne düşse iğnenin
sesini duyarsın. O kadar stabil bir ses. Sessizlik vardır. Çünkü bağlantı
kuruyor gibi çalışıyorum.
T.L Çok güzel, harikasınız .
P.K Öyleyim! Bende mevsimlerin
onun için bir anlamı yoktur. Farkındalığım yoktur. Farkına varmadan varsa
bilemem! Ama zaten içimde, bende 4 mevsimi yaşamış olurum, kendi kendime icat
ediyorum, 5.mevsimimi kuruyorum 5.mevsimim benim; o içinde yaşadığım 4 mevsim
diyelim, bu yolculuktaki ortaya konan şeyler ve o karşılaştıklarım, benim
5.mevsimim aslında! 5.mevsimimi yaratmış oluyorum.
T.L Hani böyle ruhani boyutta veya maneviyat boyutunda, sanki
bir görev biçimi gibi düşündüğünüz oldu mu?
P.K Evet mistik boyut’
ta onu yaratan herkese yaradan veriyor. Bana da böyle bir vazife bahşetmiş. Yeter
ki onun ; o sanatının dışında beni almasın. Benim üzerimden donatılarını almasın.
Bana verdiği bu
vazifeyi, çalışarak yerine getirebileyim. Bu da hizmet çünkü.
Herhalde mümkün olduğunca onun yaptığını iyi muhafaza edip; üstüne
eklemeye çalışarak çoğalmam lazım.
T.L Eğitim veriyor musunuz?
P.K Eğitim çok kısa bir dönem verdim. İçinde üniversite
öğrencileri yeğenim de vardı, buradaydı fakat benim ev atölye oldukça çok
verimli olmuyor. Geçen yıldı galiba, çok kısa bir dönem evde hocayla birlikte. Erol
hoca’nın atölyesinde ders verdik.
T.L Erol hoca kimdi Perihan hanım?
P.K “Erol Deneç”. Fantastik resim alanında sadece ülkemiz
değil dünyanın önde gelen sanatçılarından birisidir. Ona da gideriz bir gün
beraber.
T.L Evet. Tabi ki
P.K İstersen gideriz. Hem salacakta evi var. Hem de moda da
atölyesi var ayarlarız bir gün. Haberleşiriz.
T.L Erol bey? (Hatırlamaya çalışıyoruz )
P.K Saçları beyaz olan. Muhakkak bilirsin.
T.L Üsküdar salacaktı sanırım.
P.K Evet , evet Üsküdar salacak.
T.L Kız kulesinin yukarısı, sanırım evine gittik.
P.K Tamam tanıyorsun.
T.L Bıyıklar beyaz, saçlar beyaz, keman çalıyor.
P.K Keman çalıyor evet.
T.L Uğur bey tamam (Hatırlanır, Uğur Cuci hoca vesilesi ile
olduğu)
P.K Evet,evet gittim.
P.K Onunla biz mesela “Türk sanatçılar” diye bir grup kurduk.
O sayfada hani oda yönetmen. Çalışmalarını ben yürütmüş oluyorum. Yürüttüğümüz
bu alandaki sanat çalışmalarına, birde böyle hizmetimiz var.
T.L Çok harika uğraşlar.
P.K Kitap paylaşımı, kitap çıkartmaya başlayacağız.
T.L Ne kadar değerli.
P.K Hani grup, birlik, beraberlik dedik ya! O duyguyla, o
ruhla. Amaç önce Sanat’a hizmet sonra sanatçıları bir araya getirmek. İyileri
ile ilham verip içlerinde ki geridekilere biraz örnek teşkil etsin diye.
T.L Dünya Sanatçıları ile ilgili ne söylersiniz?
Resim sanatçıları ile ilgili sizi etkileyen ayrıca heyecan
duyduğunuz kişiler kimler?
P.K “Salvador Dali”
diğeri de “Gustav Klimt” . Resmini müzede görmüştüm. Onun beni tetikleyen ve o
ilk kıvılcımı çakan bir resmi var. Hakikaten çok önde gelen sanatçılar var. Bakıp
ta şunun gibi yapabilsem dediğim değil! Bendeki duygu sadece o güzelliği görmek,
gördüğünde kendim yapmış kadar mutlu olurum. Heyecan hissederim. Hissetme dediğim
öykünme gibi bir şey. Nasıl benim adım farklı , tenim farklı ,kendi tenimde
kendi acımı farklı hissediyorsam; başkalarının acısının sadece olabilirliğini
hissedebilirim. Duygusunu bilebilirim ama gerçeği kendisi hissediyor. Benimde
sanatım da kendime göre bir tavrım var. Üslubum var dolayısıyla diğer geri
kalanın hepsini görüp takdir edebilirim. Ama onun da böyle falan deyip içimden
duygusu geçmez.
Ben zaten mükemmelim.
T.L Çocukluğunuzdan biraz bahsedebilir miyiz ?
P.K Çocukluğumu çok uzun uzun hatırlamıyorum aslında. İşte
karşıda (Avrupa yakası) doğmuşum ben. İlkokul aşamasın da Ankara’ya geçmişiz. Babam
“Ankara” da idi. İşte emekli oldu. “Ankara” da yaklaşık 3.5 yıl kadar kalıp
oradan İstanbul’a. Çocukluğum çok özgürdü, kız çocuklarıyla kısmen erkek
çocuklarıyla kısmen arkadaşlık kurardım. Daha çok orada kendi içsel
yaratıcılığım ile başladım. Oyunlar oynardım. Çok kardeştik, kardeşler arasında
bir araya geldiğimizde bile bir süre aralarında kalıp; Kendi yalnızlığıma çekilirdim,
kendi kendime bir şeyler üretmeye çalışırdım.
T.L Kendi üretkenliğinizin tohumları orada değil mi?
P.K Yani hiçbir şey yapmasam bebek yapardım, kız çocuğu
bebek değil de! Onlara ne yapılabilir? Gibi düşüncelerim vardı. Bebek giysisi,
ayağımıza giydiğimiz çorap var ya? Orasını burasını keserdim, bebeklere elbise
yapardım. İşte böyle şeyler yapardım.
T.L Yani işte baktığımız da. Mesela süreç içerisinde insan
arar ya gerek sanatta olsun gerek psikolojide olsun veya yetişkinlik çağında
olsun, Dönüş yapmak ister çocukluğuna ve çocukluğundaki verimli alanların
çalışmalarına, sonra bu verimli dönemlerine yansır.
Sizin öyle hissiyatlarınız oluyor muydu ?
P.K Yok yok. Her gün kendi içimde o kadar güzel yaşadım ki! Hiçbir dönemim de, yalnız şu yaşımda olsam
dönemime dönsem gibi bir düşünce yoktur! Çektiğim acı.. Tabi ki insan’ız
ıstıraplarda yaşadık, güzelliklerde yaşadık.O günlere dönsem dediğim hiçbir an
yok. İyi ki de olmuş dediğim gibi.Tam tersi, olmasaydı, şimdiki ben olmazdım
diyorum. O yüzden geri dönmek istemem. Zaten olamam!
T.L Resim Sanat’ının sizce insanlara topluma , gençlere
faydası neler oluyor?
P.K Resim zaten kopya resim olmadıkça; kopya resim nedir? Yapılabilirliği
göstermektir, her an gerçek anlamda üretkenliğini, yaratıcılığını sanatın küçük
alanında , yani yapılan bir şeyin tekrarıdır. O’nun çok bir faydası yok!En fazla; o sanat ile boş
gezeceğine sanat’la iştikal ediyor. İyidir ,yalnız büyük bir kazanım sağlaması
gerçek anlamdaki yaratıcılığını etkiler mi ? İşte sen dedin ya! Hayal gücü diye
o hayal gücünü devreye sokup yeteneği ile birleştirip yaratıcılığını ortaya
koyan gerçek resim sanatçısının resim sanatına faydası var. İnsanlar bakarken
görmeyi öğreniyorlar. Benim en çok vurguladığım şey görülmeyeni görmektir. Görünmeyenin
arkasında da görünmeyen şeyler var çünkü. Aynı zamanda onun için detaycı bir
ressamımdır, Asıl detayda gizli bütün bu güzellikler.
T.L En son gösterdiğiniz oluşum sürecinde olan bu resim’ e
dikkatli bakıldığında bu karışıklığın özü asıl şimdi ortaya çıkmaya başlıyor. Aslında
baktıkça ve siz düşünsel olarak kurcaladıkça, farkedilebilir belki.
P.K Ben ona dokundukça o kendini rahat bırakıyor. Pişiriyor,
pişer sen istersen.
T.L Başka ekleyecekleriniz neler olur? Perihan hocam.
P.K Sanat’ ın bu
güzelliğini herkes hakikaten anlamalı. Sanat
benim için güzelliktir , güzellik tarifi halk tabiri ile şekilsel olan, kadında
yada erkekteki fiziki güzellik değil! İfade ettiğim fiziksel bir güzellik değil!
ruhsal güzelliktir. “Sanat” zaten güzelliktir, insanların o güzelliğinin
farkına varıp etrafında toplaşması ruhunun güzelliğidir.O ise apayrı bir
sanattır. Ekleyeceğim o ki o sanatın o güzelliğinden uzak kalmayalım. Sanatın
etrafında ifade oturtulacak. “Sanat” sadece tabi ki sınırlı değil; genel olarak
sanatı ve sanatçının etrafında olunduğu sürece, başkaldırılar her zaman yüksek
olacak. Herkes birey olduğunun farkında olacak! Sürü psikolojisinden çıkacak. Hem
ilerlememiz için hem de daha ileri çağlara kendimizi taşıyabilmemiz için
kendimizi geçmişe adamak ve sahip olduğumuz bilincin uyanması için sanatın
gerçekten, yaşaması lazım!
T.L Şimdi biz zaten şimdi röportajımıza, sohbet tadında, an
tadında böyle soruları sıraya koymadan karışık bir şekilde konuşuyoruz.
P.K Güzeli anda gelişen zaten.
T.L Anda gelişen güzelin toplumdaki yerini zaten görüyoruz. O
halde düşünmeden konuşayım. Bir sıraya koymak isteseydik hayatı nasıl bir
sıralama olurdu sizce?
P.K İrademizin içinde olmazdı ki o zaten. Hiç bir şey
doğmadan büyümeyeceğine göre büyümeden de belli bir ergenliğe olgunlaşmaya
erişmeyecek. Ve belli bir olgunluğa eriştikten sonrada yok olmayacağına göre,
demek önce doğacağız büyüyeceğiz büyürken ; yaşayacağız, göreceğiz olgunlaşacağız, üretip ortaya koyacağız , sonra
veda edeceğiz bu dünyaya.
T:L Böyle.
P.K Sıraya koyabiliriz; hem yaşamsaldır, hem kültürel, hem
sanatsaldır, doğmadan zaten olunmaz.
T. L Yani olmamız gerektiği sürece, doğal olarak yaşamamız.
P.K Evet o döngü her doğuşun, her insanın, nasıl diyoruz? Her
kitap, her doğuş aslında bir yaşam doğuş olmadan zaten yaşam olmaz. Yaşam var
evet tamam. Evren yaşıyor da bireye indiriyoruz onu Diyoruz koca bir alem, alem
içinde sen, ben, biz, bir alemiz aslında. Bir dünya insanıyız. Bizimde kendi
içimizde bir dünyamız var! O yüzden alem içinde alemiz o tür şeyler iç içe.
T.L Dünyada birçok olumsuz ifade doğru olmayan fiiliyatlar
süre geliyor. Ve sürdürülüyor, zaten çok yansıyor. Türkiyeye’de, Dünyaya’da çok
yansıdı.Bunlar hakkında söyleyecekleriniz neler olabilir?
P.K Sanatı yine evrensel dil kurtaracak. Çünkü sanatın o
dilini bilmez ise aynı dili bilmen gerekmiyor. Aynı kültürde olman, aynı
toplumda olman aynı toprakta olman gerekmiyor ki zaten sanat evrensel. Bir
müziği dinlediğinizde tercümesini yaptığınızda bu nedir? Diyor muyuz? Hayır! Sadece
senin ruhuna, duyguna dokunan.
Bu duruma bakıyorsun! Sende bu hangi duyguyu tetikliyor? Veya
bir resim’e baktığında kim yapmış ona göre bakmıyorsun ki! Ya ben İngilizce
bilmiyorum! İngiliz’in resmine bakmam demiyorsun! En fazla yazının dilinde dil
kısıtlayıcı olabilir! Ama Sanat’ın diğer alanlarında kısıtlayıcı değil,
evrensel dil olduğu için sanat her zaman birleştiricidir. Ortak çözüm “Sanat”
çünkü barışı da beraberinde getiriyor uyanışı da beraberinde getiriyor.
T.L Çok güzel! ben enerjiniz için size çok teşekkür ediyorum.
P.K Teşekkür ediyorum.
T.L Zaten
ben şimdi kayıt etme süreme devam edeceğim. Yani eklemek istedikleriniz
söylemek istedikleriniz; olursa diye.( Sohbetimiz başlar)
T.L 23 Mayıs gazetesinde İstanbul Flash’ta.
P.K Burada var bi ropörtaj evet
T.L Var evet en arka sayfada.
P.K Burada da
T.L Bir yıldız yükseliyor
P.K Evet tanımlamak gereken bir şey olduğunda.
Yaşar Kaba :O iyi bir ropörtaj.
T.L Evet
P.K Oradan da alıntı yapabilirsin ilave yapabilirsin.
Yaşar sütçü: Makaleleri ayrıca var. Onların da bunlarla
ilgili kaydı var.
T.L Bir de burada ilk sayfa da yazımız var “Görünmeyen
görünür ,olmayan göz çıkarır” adı altında.
P.K Evet bu işte! O deminki sorunun Türkiye’ye indirgenmiş
hali.
Yaşar Kaba: Diğer makalelere de “İstanbul Flash” web sitesi
sayfasından alt alta görebilirsiniz
T.L Görebiliyoruz.
T.L “İstanbul Flash” gazetesine ait makaleniz varsa ben Blog
sayfamda bir de internet sitesinde yayınlayabilirim. Baktım İstanbul’un adına
yapılan bir gazete.
P.K Yaşar bey yazarlıkta beni özgür bırakıyor. Hani konuştuğumuz
gibi anda gelişen dedik ya; doğru ve doğuşla birlikte ne zaman gelirse; o zaman.
Yaşar Kaba : Bayağı olmuş bu makaleler
T.L Bu bilgiyi de aldığımız iyi oldu. Bazen hiç ropörtaj da
çıkmayan bilgiler ummadık sohbet anında dökülüyor ve çıkıyor.
P.K Doğru.
T.L O yüzden ben ropörtajların “Hüsnü Üstün” hocamla arabaya
doğru yol aldık, Hocam dedim ud’unuzu verin lütfen dedim eşlik edeyim size
(gülüşmeler) Oo Tayfun’cuğum dedi ben seni çok sevdim. Dedim gidiyoruz. Sonrasında
ise konuşmaya devam ediyoruz. Hemen bir konu açıldı ,işte eski çocukluğundan,
performanslarından, konserlerinden. Devam ediyoruz hocam dedim açtım kaydı onları
da ekledim.
P.K Böyle çok direkt soruldu. Sorudan uzaklaşıp, kendi anını
paylaşmak. Gelişen neyse onu.
Onda da o var. İşte o yüzden biz birbirimizi çok iyi
anlıyoruz
T.L Ya asıl zenginlik, en ılıman ortam mı diyeyim? en böyle
boşluk ortam da mı? Zenginlik denen
olgu.
P.K Doğal ortamda samimiyet çıkıyor o zaman. Samimiyetle
gelişen her şey diyebiliriz.
T.L Tabi.
P.K Sevgi ve samimiyet olacak öbür türlüsüne ne denir? Yazı
diliyle bu, tut ki zaten sizin tabiatınız böyle olmasa; hadi yani Yaşar bey’in
de odur mesela. Özgür bırakır diye, fikrin kendisi de o yapıda. Bazıları ise kitabı dile o kadar sadık ki yazıyor. Diyor
ki işte; kaç yaşında doğdunuz? İllaki onun istediği gibi cevap vereceksin. Yani
çoğunluğun teşkil ettiği o insanlar bana göre değil.
T.L O kaçırır uzaklaştırır beni, mesela olmadı, başka bir
cevap veririm gazetelerdeki, dergilerdeki, röportajlara.
P.K Çok mekanik.
T.L Aynı sorular ,aynı hep.
P.K Evet.
T.L Emin olun hep böyle, % 70 sorular aynıdır.
Yaşar Kaba : Söyleşi’yi tercih etmişimdir. Onun için
söyleşiyi anlatırken; hep o pencereyle devam edersiniz orada dirilişlerin, ya da
yazılmamışların, gün yüzüne çıkmamışları, yakalama olanağınız var.
P.K Doğal, kendiliğinden gelir.
Yaşar Kaba: Söyleşi de iki saat program yapıyorduk canlı. O iki
saat nasıl geçiyordu anlamıyorduk. Kişiler bize televizyondan yazmaya
başlıyordu.
Yaşar Kaba : Ne konuşacaksın ? Hani ne konuşacaksın? Olduğumuz gibi girelim boş ver. Sohbet
edeceğiz, önce bir kamera korkusu vardır. Öyle , ama sohbet bir başlıyor. Kaynıyor.
P.K En güzeli o hakikaten. Ben onu seviyorum. Öbür türlü
seni yönlendiriyor, sıkıştırıyor. O durum güzel değil ki!
Yaşar Kaba : Vereceğiniz cevapları da bulamıyorsunuz.
P.K O zaman mükemmeli arıyorsunuz. Acaba ne desem de doğru
olur. Kendi içinizde lafın arkasına, önüne bakıyorsunuz. O güzel değil! Orada
samimiyetten çıkıyorsun. Doğallıktan çıkıyor, istediğin kadar süslü kelimeler
harika cümleler kur. Sen değilsin ki o sadece olmak istediğin, ama öbürü
olduğun. Güzel olanda o.
T.L Çok güzel.
Yaşar Kaba: Bir halk müziği açar. Müzikle mi uğraşıyorsunuz?
T.L Evet 96 yılından
bu yana eğitim verdim, performanslar oldu, sanatla iç içeydim; zaten bir sürü
konsere gittim, yazılar yazdım, Ropörtaj’lar yaptım, sonra kendim performans
yaptım, 850 tane öğrenci yetiştirmişimdir, devam ediyorum derslere, bu sene 65-70
‘e yakın öğrenci yetiştirdim geçen sene 90 tane.
Yaşar Kaba : Nasıl yapıyorsun bunu ?
T.Y Sanat merkezlerinde, stüdyolarda, müzik merkezlerinde,derneklerde,vakıflarda
müzik mağazalarında, kolejlerde .
Yaşar Kaba :Nasıl oluyor.
T.L Çağdaş yaşam’a gönüllü olarak yapıyorum bazı yerlerde
ücret almıyorum, sanat merkezlerinin fiyatları değişiyor ,toplu dersler oluyor ,değişiyor
tabi, anlaşmaya göre de bağlı kişiyle anlaşmaya göre kurumla anlaşmaya göre. Benim
vaktimle orantılı .Kurumlarda oluyor, çok keskin hatlarım yok, bazen esnek
bırakıyorum o fiyatları iniyorum ,geçen
sene çok uygun fiyata, özel ders fiyatı verdiğim olmuştu. Kişiye göre, zamana
göre, duruma göre, ama bir yere gidildiğinde orada özel ders alakası olmalı.
P.K Avrasya şizofrenlere devam ediyorum, Uğur bey ile ( Uğur
Cuci )
T.L Orada da çalıyorum ve destek oluyorum.
P.K Gideceğiz “Yaşar bey” ile inşallah gideriz. Çünkü iki
sokak ötemiz’ miş geçen hafta Uğur bey (Uğur cuci) aradı geçen haftada hakikaten,
benim faaliyetim sergi alanım vardı. Artık bundan sonra olsun.
T.L Çok ilginç bir zihin yapıları var. Bende dönemimde
zamanında duygular ile alakalı olan Bipolar durumunu araştırdım. Bunu
anlamlandırmaya çalıştım. Yani bu çok ilginç bir şey çünkü. Dedim ki bizlerin,
normalde bir gerçekliği var biz bu gerçekliği görmüşüz ve bunu kabul etmişiz. Bu
bana göre gerçek; ben bunu anlayarak kesin kanıya varmışım.Kendi içimde başkası
ifade ettiğinde anlaşılmıyor.
Bende bunu anlayabilmek ve tamamen anlamlandırabilmek için
kesin cevap bulabilmek adına işte öğretilerden faydalandım, Sanat’tan
faydalandım. İnsanlardan faydalandım. İşin aslında kesinlikle bir hastalık
olmadığını sadece başka bir yapı olduğu gerçekliği açıkça ortada.
O yüzden şizofrenliğin başka bir kapısı düşünce bilinç
yapısı var. Mesela şöyle bakıyorum artık yapıya; şu cümle bende kesin tınlamaya
başladı. Zihnimde şimdi insan olarak yaklaşırsam ve bu yapıya insan olarak yaklaştığımda
şizofrenlerin hasta olarak dediklerini, insanlar zafiyet ve üstüne titreyerek
bakıyorlar. Otobüste yüksek sesle konuşmak gibi bir şey oysaki gerçek insan
dediğimiz yada normal insan diye tabir ettiğimiz eğer gerçekten tabiri caiz ise
onların hastalıklı oldukları apaçık ortada ve onların rahatsız edici olduğu. Çünkü
yeni gözlemliyorum, sürekli iyiler iyi insanlar. Yani sürekli olumlular.
P.K Çünkü onlar da , akıl devre dışı olarak hareket
ediyorlar. Diğer insanlar ise kontrol etmeye çalışıyorlar. Diğerlerinin
şizofrenlerinin gibi fiziki yapılarına duyguları yansıyor. Ama normal insanlar
onu kontrol etmeye çalıştıkları için, yansıdığında örtülüler aslında. Sadece
örtüyorlar. Birbirinden farkı o kadar yok, dediğim gibi gözlem açık.
T.L Hep olumluya çeviriyorlar yaşanan durumları.
P.K Evet bir gün gidelim Avrasya Şizofrenler derneğine. Çok
arzu ettim. Kardelen sanat dergisinde haberini koymaya çalıştım. Bu ayki sayıda
yazı çıktı da, Kardelen Sanat’ta şizofrenlerin konserlerine gittik ya daha açıp
fırsat olmadı. Bakıp fotoğrafı alıp göndereceğim.
Yaşar Kaba : Aşağı
yukarı, yarısı ayrılmış.
P.K Ama onu; gidip ropörtaj gibi yapacağız. İnşallah. Sen psikoloğun
haberini koydun, oranın ya haberini Yaşar bey koydu, sağ olsun geldi ya şizofrenlerin
konserini izlemeye.
Yaşar Kaba : Bayağı ilgi gördü.
T.L “Kardelen Sanat” neredeydi?
P.K Kardelen Sanat dergisi. Gideceğiz ya! Grubu var. Evet
onların çıkarttığı interaktif bir dergi oda yaklaşık 46_48 sayfa yanılmıyorsam
küçük bir kitap mı ?
T.L Bir tane öyle kendime bir sanat dergisi geçmişti, öyle
ağır bir sanat dergisiydi.
E. H. Gombrich, Sanatın
Öyküsü kitabı
P.K Sonra onun mesela yaptıkları, Müjdat Gezeni’ de konuk
olarak ağırladık o gün gelemedi oraya.
T.L Siz şarkı söylüyorsunuz. Hangi enstrümanları
çalıyordunuz Perihan hocam?
P.K Şiir okuyordum, şarkı söylemeyi ise bu koro
çalışmalarında öğrenmeye çalışıyorum. Öğrenemedim şarkı söylemeyi.
T.L Sefer Kocakaya’da eski bir sanatçı olması gerekiyor.
P.K Nasıl?
T.L Sefer Kocakaya.
P.K Oda işte şiirlerde yer alıyor.Kendi şiirlerini yazıyor.
T.L Ne kadar muazzam bir kültürü taşıyoruz. İstanbul içinde,
çok zengin bir ülke ve çok güçlü.
Yaşar Kaba: O zenginliklerini yaşatacak ne yazık ki ,o donanımlı kültür mevcut değil.
P.K Dergi bu (Kardelen dergisi) fakat bunu
yaygınlaştıramıyorlar. Daha sonra şu dergi mesela bahsettiğim. İşte bu
yazarların şiir etkinliği olacak, o gruptayım da aynı zamanda. Şimdilik bunlara
devam ediyorum.
T.L Nerelere ulaşıyor bu dergi acaba? Hatıra saklayacağım,
Ne güzel, ne kadar bilgi birikimi yüklü bir yazılar, ne kadar fazla.
P.K Çok
T.L Bakın, siz! (gazeteyi gösteriyorum)
P.K Orada da makalem var, işte!
T.L Harikasınız (Yazıda
yazıyorsunuz)
P.K Bu ayki yazı da, onlarda Ropörtaj yaptılar. Daha
paylaşmadım, indirmedim! bir kısmını alacam hatıra saklıyayım değil mi ? Zaten “İstanbul
Flash ‘ta” benzer yerleri var. Hangisi senin ropörtajın ? (Gazetede gösterilir)
Ondan sonra böyle oturuyorum mesela açıyorum izliyorum uzayı kendiliğinden
alıyor beni izledikten sonra hangi boyuta gitmişim? Neyim ? Devam ediyorum.
Yaşar Kaba :Yerli malı haftasını konuşuyoruz; şile bezini
gündeme getirdiğiniz program.Bu “şile bezi” için bir tek dokuma tezgahı yok ama
biz bir tane var dedik orada, Yasemini aldık programa,hatta ikinci bölümde
olması lazım ve şu an belediye ile bu işi tam
anlamıyla yüklendik beraber yapıyoruz. Şimdi yaygınlaştı şile bezi programdan
sonra kendi hayat buldu.
P.K Çok güzel ki, şile bezi çokta pahalı.
Yaşar sütçü: El dokuması.
P.K Ben severim.
Yaşar Sütçü : Şile bezi diye satılanlar, aslında denizden
getiriyorlar. Şile bezi diye satıyorlar.Kendine özgü özelliği var. O kültür
bitmek üzereyken, kısmen artık bitmiş. Tezgahlar şimdi desteklediler.
P.K Çok iyi. Bizim Atılay’da Şile’li oda çok hisli bir adam
( Gülüşme ) (Atılay Önge) O da çok güzel
bir insan, şairler öyle , mesela kendimde yazdığım için rahat söylüyorum ki,
çünkü zaten içindeyim fakat şairler ve müzikle uğraşanlar kadar çabuk duygusal
geçiş yaşıyorlar, mesela yazarlar da biraz dengelidir ,gazetecilerde dengelidir
onların içinden de irdeleyip’te etkisi altında kalıp veya eğilip bükülenler var
diyelim. Onları saymassak, geri kalanlar düzgün, fakat şair ve müzisyenler ruhlarındaki o gel
git’leri yaşamlarına öyle çabuk yansıtıyorlar ki. Her an dengeli gitmiyor. Kendim
içinde olduğum içinde rahat söylüyorum ki yakın dostlarda var onlarla da çok
tartışırım, bazen kızdırırım onları yine de sevdiğim insanlar.
Resimlerime döneyim; bunlar şimdi iki gün önce sergi bitti
ya, paketlerini açmadım. Çalışmalarım mesela bunun ismi “Doğa’nın gözyaşları” burada
insan, burada gördüğümüz yüzü var. İçimiz gidiyor dışımız gitmiyor. Kuş orada!
burada doğaya yapılan katliam var. Bunlar plansızca gelişen resimler.
T.L Duygunun içeriği hemen resimden yansıyor. Duygu denen
kısım hemen içeriğe akıp gidiyor. Ancak bunu duygusal insanlar anlar gibi
sanki.
P.K Evet. Gönül gözünle bakacaksın akıl ile baktın mı? Bu
insan’ın burası niye yamuk burası niye eğri dersin.
T.L Geçen gün müzisyenleri izledim “Lynyrd skynyrd”. O
adamlar, kiloda almışlar ama duyguyu içinde barındırıyor; ve nasıl oluyor da
duyguyu böyle hareket ettirdikleri.
Gösterdiğiniz bu resimde, dış dünyası karmaşası belirgin, iç
dünyası ise; işte bu resme yansıyor çok güzel çizmişsiniz.
P.K Evet oda mistik bir resim Ankara’yı bilir misin? O da
mistik bir durumda. İnsanın mistik olduğunu o kitaptan konulu bir olgu idi. Resim
sergisi için bakabilirsin alttakilere onun altındaki de öyle.
Mesela bir karınca;
orada ise bir karıncanın dünyası.
T.L Belgesellerden
takip ettiğiniz oluyor mu ?
P.K Çok az izliyorum, o da.. Allah öyle bir şey vermiş ki;
mesela bazen yazılara da taşıyorum onu. Bilmeden bilmek, ne bildiğimi ben bilmiyorum. Baktığım zaman
görebiliyorum.
T.L Zaten şöyle deniyor,
her şeyin bilgisine sahip olduğumuz. Hatırlayarak yol almak “Sokrates” ayrıca
“Tasavvufun öğretisinde” bahsedildiği gibi bir mana yok.
P.K Evet.
T.L Sadece kapatılıyor.. İşte cep telefonu ve benzeri cihazların
yaptığı gibi.
P.K Yönlendiriliyor ,kapatılıyor evet.
T.L Siz işte çalışmalarınızla hiçbir şey ilgilenmeyin der
gibi, açlıklarda, oruçlarda ya da benzeri şeylerde yada nasıl ifade edilir? İbadet
ederken de bunlar tamamen ortaya çıkarılacak şeylerdir.
P.K Burada da evet ortaya böyle bir tema çıktı. Ne demişim
ben; sevgi tohumları mı? Bunlar da hepsi sevgi teması, şu hariç! (Resim
gösterilir) buna sevgi tohumları demişim, doğada her şey bir tohum gibi. Bir
zerreyiz aslında hepimiz zerreden geliyoruz.
T.L İlk sene ile şimdi 4. Sene arasındaki değişim sizce
nasıl?
P.K Kısmen fark var! Mesela bunlar ilk yaptığım resimler,
çok büyük fark yok!
T.L Şunun tamamlanmamış resminiz mi olduğunu ifade ettiniz ?
P.K O üzerinde çalıştığım resim. Bu sıralar hep faaliyetler
falan vardı yarım kaldı.
T.L Bazen tamamlanmamış olarak bırakmamız gerekir mi? Baksanıza
bambaşka bir şey çıkmış çok farklı.
P.K Bak orada mesela kadın var. Şuradan bakarsan; sen dur
bak, yerlerini tespit ettiğim iki tane baş var biri niye eğilmiş? Burada mesela
kadın vücudu var. Bak ben görüyorum! Su gibi mesela, sanki onun bu evren. Bir
boşluk yalnız. Hiç bilmiyorum evren ne olacak! Şu ana kadar gördüğümü
söylüyorum. Kadın ve erkek bir bütün aslında. Su gibi akacak, bak bu erkek
oluyor! Kadın ! Hepsi birbirini tamamlayan şeyler! Bir bütün !
T.L Boyalarınız herhalde! (Resim malzemelerinin olduğu
bölüme yönelinir) Şimdi anladığım kadarıyla resim sanatında yüzlerce binlerce
çeşit çeşit boya fırça çeşidi var. Sizin öyle denemeleriniz oluyor mu? Farklı
farklı fırçalar boyalar gibi ?
P.K Yok yok mesela. Bu çalıştığım fırçalar aşağı yukarı
bunlar. Bunlar ise sık kullandıklarım yerini aldıkça kullandıklarım. En az
kullandıklarımız şöyle; küçük fırçalar, boyalar, bu böyle aşağı yukarı iki
aylık paletimdi, Normalde hani bazı ressamlar biraz daha hırçın çalışır ve bir
günde bu hale gelir. Benimki burada.
T.L ilişkiniz tabi. Fırçalarla veya malzemelerle bir oluyorsunuz.
P.K Bütünleşiyorsun yani bambaşka bir boyuta geçiyorsun.
T.L Harikasınız.
P.K Çalışma alanım burası.
T.L Bu resimdeki siz misiniz?
P.K Bu taraftakiler ben ve kızım.
T.L Buradaki resimde.
P.K Bu da evet bana ait. Resim yapmaya karşı ilgin var mı?
Tayfun
T.L Ben resmi çok basit düzeyde yapıyorum.
P.K Yazın buralarda
olursan, yaparsın.
T.L Evet.
P.K Haberleşirsin atölyeye gelirsin. Ben sana, birkaç teknik
gösteririm bakarsın o yolda ilerlersin.
T.L Tabi ki.
P.K Yolda ilerlersin, benimkilerinin alt yapısının olduğu
gibi.
T.L Benim öğrencilerim hep bana resim yapıyorlar. Küçükler!
Hediye olsun diye onları hep ben duvarlarıma asıyorum. Onların yaptığı
resimleri duvarlarıma asıyorum, yalnız mandalalar yapıyorum. Biliyorsunuz
mandalaları değil mi? Kendim yapıyorum ama basit çizimler. Yuvarlaklar, kareler
üçgenler. Ben resim sanatının her tekniğini ve her türlü çizimini kabul etmiş
bir insanımdır. Basittir profesyoneldir diye bakmıyorum.
P.K Duygu önemli.
T.L Tabi. Hepsinin farklı bir anlamı var. Anlatımı var
kesinlikle.
P.K Şu var mesela resim sanatında; Fantastik, realizm diye
bilinen akıma sürreal derim ben. Aynı şey realizmde.
Biraz daha detaylı hali; zaten resmin en üst kısmında ve öbürlerinde.
Kısmen yaratıcılığın yolu yetenek, baktığını yapıyorsun doğaya mesela manzara
resmi mi yaptın? Gördüğünü bire bir
yapmak gibi yaratıcılık orada, gördüğünü zenginleştirmek ve rengini değiştirmek.
T.L Benim en çok ilgimi çeken; Resim sanatın da Sanatın
öyküsü adında bir kitabı vardır. “Gombrich
‘in” okumuştum. Bir yaprak ya da ağaç, yada çiçek belirgin bir şekilde
gözüküyor. Aynısını hatta aynı objeyi yaprakları birebir çizim yapan, önceki
dönemlerde barok dönemlerde, bire bir yapan ressamlar oluyordu.
P.K Var evet.
T.L Çok ilginç
geliyor, her zaman bana direkt çizilebilen o yaprakları.
P.K O zamandan beri var onlar.
Şu bakımından çok önemli !
O zaman ki; doğa yapısı. O zaman ki; doğa aktarımı.
Sanat en büyük aktarım zaten. Sanat ki geçmişi geleceğe
taşıyandır. Sadece ne yapıyor değil !
Ruhsal boyutta da değil!
Sosyal boyutta.Yani anlaşılan; ekonomik boyutunu ve coğrafik
yapısı ile var olan.
Ve her ne ise onu oraya aktarıyor.
Ressam resme aktarıyor.
Oradaki resmin niteliğini yaşayan bir resimse; kaçıncı
yüzyıldan günümüze kadar gelebiliyor? Ayrıcalıklı kılan o !
Yani yalnızca resim deyip geçmiyoruz! Sanatı onun için
tercih ediyoruz.
Hatta demin sormuştun ya.. Sanat en önemlisi çünkü; unsur
birleştirici, taşıyıcı, unsur geçmişi, bugüne, bugünü de, geleceğe taşıyan
unsur.
Resimde ne yapıyor. Bunu da görsel alanda sunuyor, yani
yaprak dedik ya..
O zamanki, o coğrafik yapıyı yaygınlaştırıyor. Hangi ülkede
ne var? Bakış açısını ne yaptı? Oraya sabit tuttu veya reddetti.
Günümüze kadar yaşadı. Ressam mahiyetinde, o duyguyu
yaşayabilmiş ki aktarabiliyor ki olmasaydı. Hiç mi güzel ressam yoktu? Ee..
vardı! Herkeste o özellik yok! Buradan bu çıkıyor.
Hani bu resimde
farklı kılanda ne! O biraz önce konuştuğumuz teknik becerileri yetenekleştiriyor;
ruhunun gördüğünü aktarırken, hayal dünyası da devreye giriyor.
Hayal dünyası da
devreye girdiği zaman, ortaya böyle şeyler çıkmış oluyor.
O yüzden resimdeki en üst sınır bu. Dolayısıyla bu alandaki
gerçek sanatçılar diyeyim. Elbette bu alanda iyi ressam olmaya çalışanlar var.
Ama bu alandaki gerçek sanatçılar, resim sanatında ki
çalışmalarını yadsımasın! Ayrıca küçümsemesin kabullenir olmalı!
Ne olduğunu bilmeli! Zaten onlar; kendi sanatlarının da, fantastik
sanatında abisi veya babası olduğunu da bilir.
Diğer alandaki diyelim ki gerçek ressamlarda aynı şekilde
yadsımaz.
İfade eder, hakkını
teslim eder, baş göz eder bilirler. Aynı o şizofren tanımlar gibi, bilmeyen
başka türlü yaklaşıyor.
Benim görmediğimi o görüyor, o hissediyor, aslında kendi
yaşıyor.
Onlar başkasının duygusunu yaşamıyor ki; onlar kendi duygularını
yaşadıkları için.
Hep pat diye anlar mı? Anlayamaz.
T.L Ya siz ressamlar sektör içinde büyük bir kaynak ve ilham
teşkil ediyorsunuz insanların yaptıkları meselelerde, Özel ve büyük bir katkı sağlarsınız. Gerek aile yaşamına
olsun, gerek parasal yaşamına olsun. Bir resmin bile çok özel bir yeri vardır! Ne kadar
değerlisiniz!
P.K Mesela yaratıcılık! Ne yapıyorsun mesela? Kumaş sektörü,
kullandığın çarşafında diyelim ki her yerini peçeteye yaydın, o gördüğün tekstilde
de yaratıcılık var. O işte! içinde
gördüğün gibi,çiçeği ne yapıyor eğiyor, büküyor, yaprağını eziyor, farklı bir
boyuta taşıyor.
Onun içinde de sanat var.
Sanat eserini başka bir tasarım ile tamamlayarak, yapılan
işin içine asıl estetik girdiğinde oluyor.
Estetik nedir? Hani
en kaba tabir ile 90- 60- 90 ‘ki estetik bütünündeki güzelliktir, estetik
zerafettir.
Çok zarif bir bayan
görürsünüz, amanın bir konuşmaya başlar, argo dökülür dilinden aman Allah
dersin kaçarsın estetiği yoktur.
T.L İçsel ve dışsal dünyanın bir bütün teşkil etmesi lazım.
P.K Evet elbette. Estetik o’dur hani öbür türlü düşününce,
insanların hemen aklına şey gelir.
Hani böyle 90 -60- 90 veya operasyonel.
Yalnız bu değil ki o estetik değil. O yanıltmaca.
Bir bütünün güzelliği estetik sanat’ın her alanında da
olmalı.
O zaten müzikte olmalı, resimde olmalı.
Müzikte mesela sen
bilirsin! Senin de alanın müzikte, bir sözsüz melodiyi dinlerken.
Eğer o melodinin
içine, dinleyici giriyorsa, sadece senin verdiğini değil, kendisinde olanı da
orada bulduğu için giriyor.
Kendisinde olmayan bir şeyi sen süper bir şey de yapsan
duygularla süslediğin eğer o kişide o donanım yeteri kadar onda yoksa giremez.
Onun içine mümkün
değil! Sözlü müziklerde de böyle kişi müziğin içindeki sözlerde eğer o günkü duygu
hali aşk ise bir sevdiğini kaybetmişse veya canı yanmışsa şarkının sözlerine
yönelir biliyor musun?
Dinlerken melodiyi
değil aslında sözleri dinler.
Baştan aşağı müziği
dinler ama sözlere takılır. Ama ruh hali çok içten dingin neşeli yani bu tür
şeylerle o an şeyler değil olağan bir günü o zaman sözlü müziği dinler sözlü
müzikler söylüyorum sözlere takılı kalmaz gerçekten müziğini dinler insanların
ruh yapısı ile alakalı onun için değişkendir .
Değerlendirmeler belli başlı hani mecralara başvurulur.
Fikir müziği % 100 sağlıklı
bir şey değildir.
Onların fikirleri çünkü o anki değerlendirmesine bağlı tıpkı
bu sınavlarda eğitimden geçip 2 saate mahkum olmaları gibi üniversite
sınavlarına giriyorlar kaderlerini belirliyor o çocuk başarısız mı yoksa o
çocuk başarılı mı değil ki aslında onun gibi Sanat’ta böyle bakanla o ikisinin
arasındaki ilişkiye bağlı.
T.L Sanatçıya da buradan da ne kadar büyük görev düştüğü,
bir bütün ile ilgilenmek gerektiği çıkıyor.
P.K Sanatçıların vericilerinin açık olması lazım o yüzden.
T.Y Uykular ya da benzeri şeyler.
P.K O birde o kişi kendisini bilmek zorunda.
T.L Evet.
P.K Yani ben mesela diyorum ki; aynaya baktığım zaman sadece
saçımı gözümü düzelttiğim değil gözüm içine bakıp kendi yüreğimi görmem lazım.
Eğer ben kendime
ulaşamıyorsam Tayfun’a hiçbir zaman ulaşamayacağım demektir.
Ya sen kendini
tanıyamıyorsun, ulaşamıyorsun ki nasıl ulaşacaksın Tayfun’a? Mümkün değil?
Ulaşamassın bir yere
kadar gidersin geri dönersin ulaşamassın ki.
Onun gibi ya
sanatçılarında duygu dünyalarını çok iyi tanımaları beslemeleri kendi
zafiyetlerini bilmeleri lazım.
Artısını eksisini
bilmesi lazım. Bilmeyen birisi ne yapacak ki? Bilmeden nasıl bilebilirsin ki? Başkasını
bilemessin ki. Baştan ve onun durumunu muhafaza edeceksin koruyacaksın.
Rolleri kendi oyununun
içinde kendi elinde tutmayı başarman lazım.
Başarmadığın zaman
abuk sabuk durumlar çıkıyor ortaya.
Ya ne yapıyor işte
fazla eleştirel yaklaşımlar fazla dedikodular fazla şeyler başlıyor.
Çünkü anlamaya
çalışmaktan uzaklaşıyorsun.
İnsanlardan ithamlar
başlıyor.
Bugün sanatın hani
sıkça tanık olduğumuz durumu, bundan ibaret niye olduğu gibi kabul etmiyorsun.
Onun gördüğün fazlası varsa al, kendi eksiğini fark et, onun gibi olma. Ama
kendi eksiğini fark et, eksiği varsa kendi eksiğindeki fazlandaki şey törpüle,
düzelt, bunu yapmıyorlar.
Tam tersi yahu önce dimi kişi kendine bir baksın, ondan
sonra kişi başkalarından bir şeyler öğrenmeye gayret etsin, ona da öğrenmek
diyorum fazla böyle yerden yere vurmak, hiç öyle bir şey yapmaz ki bir şeyi
alçaltmaz kendine yapar aslında böyle bir handikap’ ı var.
T.L Ne kadar olumsuz ifadelerle yüklüyüz ve bunları yansıtan
bireyiz
P.K Öyle mi?
T.L İşte ne yapacağız? Dünyadaki farklı enerji boyutları
birbirleri ile çarpışma ve çatışma halindeler.
P.K İşte mesela korumada ne yapıyorsun tayfun? Mümkün
olduğunca kendi enerjine yakın insanlarla bir araya gelirsin.
Dün mesela Yaşar bey ile sohbetimiz oldu. Dedi ki.. O şeyler vardır böyle bizim görmediğimiz
gözle görülmeyen bağlar var, enerjiler var kişilerin birbiri ile kurduğu dünya
hani algına düşen tanı tanıma kişilerle kurduğun bağlar var.
Etrafındaki o bulunduğun ortamlarda ve o insanlarda bulduğun
negatifler sende harici boyuttaki insanlarda varsa bir süre sonra onlar seni
yutuyor.
Seni senlikten çıkartıyor ama sana benzer seni besleyecek
şeyler varsa; mümkün olduğunca etrafımda onları tutmak isterim ki, eksiltmesin
beni arttırsın.
Yani şey diyorum ya,
kimyam bozuldu fazla kalamıyorum diye. Mümkün olduğunca çevremi öyle tutmaya
çalışıyorum. Onun için kısa kalır ya da o tür insanlarla biraz daha derinleşmek
isterim.
Çünkü bana daha çok
faydası var. Yani onları köprü kurup besliyorsun kendinde olanı da açığa
çıkartıyor. Aynı zamanda sohbet ediyoruz neden böyle sohbet ediyoruz
birbirimizi açığa çıkardık işte.
T.L Evet.
P.K Onun gibi güzel olanda bu.
T.L Harika şeyler ya.
P.K Ama çok farklı boyutlarda olsaydık hiç sanmıyordum ki
böyle birbirimizle oturalım sohbet edelim.
Etmezdik! Yani,
farklı boyutlardayız nasıl o kanallar kurulsun, o yollar birbiriyle birleşsin
ki yani hepimizin böyle bir özelliği var.
Böyle görünmeyen iskeleleri var o iskeleler geldi buluştu
güzel olan bu.
T.L Doğru İnsanlara yansıtılması bununla ilgili projeler
yapılması.
Katkı sağlaması,
işlem malzemeler yapılması.
P.K Evet.
T.L Ne kadar özel olur.
P.K Çok.
T.L Standart yaşayan.
P.K İşte, o
insanların o bilince o şeye ulaşması lazım. Yani her zaman onun gözle
görülmeyen şeyi kabul etmek zor olur.
Mesela şeylerde orada yazdım ki diyorum ki; ya kalbimiz var
gözümle şu an görüyor muyum?
Sadece biliyorum ki
kalbim var! Kalbimin çarpışını ritmini ben hissedebiliyor muyum? Nabzımı
tutarsam hissederim bir alete bağlanırsam görürüm.
Heyecanlandığımdaki ritim ile uyurken ki ritim aynı mı? Değil!
Yaşayan her şey de kendi içinde zaten bir ritmi var.
Kalbi var diyorum, işte kalpten kalbe yolculuk önemli olan,
o ritmi hissetmek.
T.L Evet. Bazen belli bir süreç sonra bu dünya üzerindeki
sistem insanlarını ve o akışları fark etmeye başlıyorsunuz.
P.K Hepsi aşama, aşama. Yol aldıkça, yol aldıkça.
T.L Evet bir hesap kapanmadan, diğer hesap açılmıyor.
P.K Değil mi ?
T.L Sırası gelen oluyor.
P.K Doğru.
T.L Ama sonrasında hissedebiliyorsunuz.
P.K Doğru.
T.L İnsanların söylediklerini sonradan düşünüp, siz kendi
içinizde de karar verebiliyorsunuz.
P.K (T.L)
Sanatçıların en özel hissediş yolu.(Senkronize ifade ile aynı anda
söyledik)
P.K Doğru. O bambaşka bir dünya.
Yaşar Kaba : (Bilgisayar’a yöneliriz.) Aa kapat, kapat şöyle
yap. Seninle ilgili bir şey yok orada hepsini kapatabilirsin.
P.K Sende benim gibi pencere açarak okuyorsun, bende böyle
yapıyorum kontrol tuşu ile yan yana pencereleri açıyoruz ya.
T.L Öyle güzel teknikler var ki. Benim böyle danışanlarım,
öğrencilerim, arkadaşlarım var. Klavye üzerinden olsun, birde menü üzerinden
olsun, çok hızlı ve özel teknikleri kullanıyorlar. Onları öğrenmek bilgisayar
ile, hemen tık tık tık.Hemen kontrol tuşuyla hamle yapıyor olmak.
Yaşar Kaba :Tam bilmiyoruz, her tuşun bir hüneri var.
T.L Evet ya çok ilginç, pencereler açılıyor Extra menüleri
büyültüyorsunuz, küçültüyorsunuz, bilgisayar ilginç bir şey, Facebook ‘un filmi
vardı biliyorsunuz! Kimdi?
Mark
Zuckerberg
P.K Kurucularından.
T.L Kurucularından, evet o ekibi kurarken bir şekilde mesleğinde
yetenekli ve aktif olan kişileri, ilk başta hanesine almış (şirkete) ,mesela
bakın ne yaptırıyor .
Çocuk kendi içinde , çok inanılmaz yüksek derecede ,hızlı
aktif kullanıma sahip. Ona bakın ne yaptırıyorlar ?Partide bir şişe kadar likör
veya votka içirip. İç bakalım üzerine bu işi yapabiliyor musun ?
O alkolik hareketle,
bünyeyle, o işlemi yapabiliyor musun?
Öyle bir yarış yaptırıyor hepsine. Tabi o haldeyken bile
hızlı şekilde hareket edebiliyor. Öyle çılgın denemeleri oluyor Amerika’da
insanların.
Yaşar Kaba :Refleksini her şartta kullanabilen kişi
T.L Sanırım Boğaziçi veya ODTÜ’de sizi etkileyen müziklerin
üzerine siz konuşma yapabiliyor musunuz?
Metinler okuyabiliyor musunuz?
İlişki kurabiliyor musunuz?
İletişim kurabiliyor musunuz?
Bu kontrol ediliyordu.
Bu konular konuşuluyordu, müzik hemen kolonlarla veriliyor etkileyen
müzikler duygusal durumda’da siz hareket mekanizmanızı işletebiliyor musunuz?
Öyle denemeler oluyordu bir sürü insanlar üzerinde.
P.K Bilmediğimiz daha neler neler var.
Yaşar Kaba : Televizyonu, telefonu kitaplardan tanıyan
nesiliz biz.
Siz şanslısınız ya ondan sonra gel bugünkü bilgi çağına bizim
üstümüzden şimdiki çocuklar
bilgisayarla hayata başlıyor.
P.K Öyle
T.L Çocuk şey yapıyor
mesela, ilk I-Pad’lar çıktığında çocuk kağıt parçası veriyorlar.
Kağıt parçasını
büyültmeye veya küçültmeye çalışıyor.
Sonra sinirlenip
yırtıyor ve atıyor herşey’i.
Hatta bakın ne
hatırladım. Sarıyer’de markette görmüştüm
cep telefonları ilk piyasaya sürüldüğünde bilgisayarlar dokunmatik
ekrana ilk daha geldiğinde çocuk açılır kapanır kapıyı elleriyle dokunarak
açmaya çalışıyor,sürterek.
Öyle kargaşalar oldu ya. insanlar şaşırdılar bende zaten
ekranı böyle parmağımla iterek açmaya çalışıyordum.
P.K Ya doğru Nereden? Nereye? ilk Bilgisayarlar kurulduğunda.
Masaüstü oğlum diyor baksana! Masa üstüne (anne masaüstüne bakıyor ya pencereyi
aç anne gidiyor odanın penceresini açıyor) kendim yaşadım gözümle tanık oldum.
Ayşecan’ın kızımın
yani. Ayşecan’ın dedesi cep telefonu çıkıyor ya artık kullanımını öğrenmeye
çalışıyor.
Ayşecan’da gösteriyor
gençler büyüklerini çabuk anlayabildiğini bildiğini sanıyorlar.
Kullanmadığı bir şeyi nasıl bilsin.
Her şey yabancı ona dedecim diyor;
Şimdi şu tuşa bas diyor, dedecim diyor;
Şimdi diyor ki
oradaki tuşa bas .
Bak sana diyor ki; dur bakim ne diyor ; J
ya hoş geldin diye birşey
vardı ya.
Ekran açılınca bi
şimdi söyle.
Onu diyor.
Bak açılacak dede o
söylediğini.
Algılamıyor dede
Diyor buraya.
Hoş geldin hoş geldin..
sende hoş geldin diyerek
karşılık veriyor.
Daha akıllı
telefonlar çıkmamıştır. Ama bu konu uzun süre Ayşecan’ la espri konusu oldu.
Kızım dedim yapma
dedim. Yani bak adam bu kadarını başarıyor işte kuşak kuşaktır yani teknoloji
onun adı. Doğan algısı başka ,sonradan gören söylem başka.
Yaşar Kaba : Farklı.
P.K Farklı yani yaşadık. Yani hakikaten yaşanıyor. Evet
paylaşımımızı da yaptık .Gören beni bak hemen takip ediyor, paylaşır paylaşmaz
paylaşımlarıma bakıyor.
T.L Ama inanılmaz bir hız var, cep telefonu ve iletişimde
cep telefonu zaten tıkır tıkır.
Ben geçen seneki ve
ondan önceki maaşımın yarısını, sadece cep telefonum sayesinde kazandım.
P.K Tabi canım doğru.
T.L Kazandığım bütçenin sadece yarısını cep telefonunu
baktım.
Bu cep telefonuyla
nereden nereye girebiliyorum?
Kimle nasıl iletişim kurabiliyorum? ne yapabilirim ?
P.K Şimdi ne güzel, yaygın.
T.L iletişim ilişkilerim buluşmalarım eğitimlerim hepsini
hallediyorsunuz.
P.K Öğrenemedim daha hala.
T.L Ben şimdi birde hızlı kullanmaya başladım. Bunda klavye
var, teknik şöyle; tek hamle ile kelime yazıyor swift key.
Tayfun kelimesini
mesela yazıyorsunuz,Bakın ! Çok hızlı yazmaya başladınız, sonra parmak ile
yolunuzu çizer gibi.
Nasıl iletişimler kuruyordum,taşıtlarda böyle tıkır tıkır
tıkır tıkır bunu birde şöyle yapıyorlar.
Kızları görüyorum, cadde bostanda inanılmaz hızlılar, tek
hamle , arkadaşım vardı. Bankacıydı ben söz yazıyorum arşiv biriktiriyorum.
Arkadaşım tek bir hamlede klavye yazardı. Bankacı olduğu
için böyle yazabiliyordu. Bütün bir cümleyi yazardı bir hamlede 10 parmak. Tek
hamle, şöyle küçücük bir dokunuşla.
P.K Doğru doğru.
Yaşar Kaba : Yeni nesli eleştriyorlar, biz daha bir pencere
takip edemiyorken çocuk bana bir yandan cevap veriyor bi yandan da 6 tane
pencereye yanıt yetiştiriyor.
T.L Birçok işi birlikte yapıyor. Önemli klüplerin etkinliğinde, el yazısıyla
belgeler önlerine gelir. yazarlar ,çizerler, ama yeni neslin tamamen cep
telefonuyla toplantılarını yaptığı, imzalarını attığı görüşmelerini tek bir cep
telefonuyla yaptığı söyleniyor. Zaten onlarda gözlemlediğini söylemiş 5-6 işi
bir arada dosyayı açabiliyorlar.
T.Y Ben bu gazetenizi (İstanbul Flash ) izninizle alıyorum.
P.K Lütfen hatta yedekte verebilirim sana. Arzu edersen
alabilirsin var .
Ve bir ropörtajımız hem sohbet tadında hem de sanat ile iç
içe olarak noktalanır.
İyi ki varsınız Perihan Koca.
İyi ki varsınız Yaşar Kaba.
İletişim için:
perihankoca.com
perihankoca9@gmail.com
perihan_koca@hotmail.com
* Instagram/@perihan_koca
ep
telefonuyla yaptığı söyleniyor. Zaten onlarda gözlemlediğini söylemiş 5-6 işi
bir arada dosyayı açabiliyorlar.
T.Y Ben bu gazetenizi (İstanbul Flash ) izninizle alıyorum.
P.K Lütfen hatta yedekte verebilirim sana. Arzu edersen
alabilirsin var .
Ve bir ropörtajımız hem sohbet tadında hem de sanat ile iç
içe olarak noktalanır.
İyi ki varsınız Perihan Koca.
İyi ki varsınız Yaşar Kaba.
İletişim için:
perihankoca.com
perihankoca9@gmail.com
perihan_koca@hotmail.com
* Instagram/@perihan_koca
